Andrzej Tadeusz Gąsienica-Makowski, urodzony 15 lutego 1952 roku w Zakopanem, to osoba o bogatym doświadczeniu politycznym i samorządowym.
Jako góral, głęboko związany z regionem, pełnił funkcję posła na Sejm w trakcie I i II kadencji, co świadczy o jego znaczeniu w polskim życiu publicznym.
W latach 1999–2014 był również starostą tatrzańskim, odgrywając kluczową rolę w rozwoju regionu Tatr.
Życiorys
Andrzej Gąsienica-Makowski, po ukończeniu studiów w 1977 roku na Politechnice Krakowskiej, rozpoczął swoją karierę jako nauczyciel oraz twórca ludowy. W 1990 roku dołączył do zespołu redakcyjnego nowego miesięcznika regionalnego pod nazwą „Hale i Dziedziny”.
W latach 1991–1997 pełnił funkcję posła na Sejm, reprezentując Związek Podhalan w I kadencji oraz BBWR w II kadencji. Po rozpadzie BBWR powstało koło poselskie Blok dla Polski, na którego czele stanął. Ubiegał się o reelekcję w 1997 roku, zdobywając 12 918 głosów, jednak bez sukcesu. W okresie od 1996 do 2002 roku był liderem Związku Podhalan.
Gąsienica-Makowski aktywnie uczestniczył również w działalności różnych organizacji, stając się członkiem Towarzystwa Przyjaciół Orawy oraz Stowarzyszenia Twórców Ludowych, a także liderem lokalnego ugrupowania Jedność Tatrzańska. Przystąpił do Chrześcijańskiego Ruchu Samorządowego, obejmując stanowisko wiceprzewodniczącego jego rady naczelnej.
W latach 1991–1994 był radnym miasta Zakopane, a w 1998 roku uzyskał mandat radnego powiatu. W 1999 roku objął funkcję starosty powiatu tatrzańskiego. Na tym stanowisku był wielokrotnie wybierany, w latach 2002, 2006 oraz 2010. W 2014 roku zakończył pełnienie obowiązków starosty, pozostając członkiem rady powiatu do 2018 roku. W 2015 roku ubiegał się jako bezpartyjny o miejsce w Sejmie z ramienia Platformy Obywatelskiej.
Odznaczenia
Andrzej Gąsienica-Makowski jest osobą, która otrzymała szereg prestiżowych odznaczeń za swoje zasługi w różnych dziedzinach. W 2014 roku został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, co stanowi jedno z najważniejszych wyróżnień w kraju.
W międzyczasie, w 2009 roku, przyznano mu Srebrny Krzyż Zasługi, a także Brązową Odznakę „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej”, która podkreśla jego wkład w ochronę przeciwpożarową.
Rok 2015 przyniósł kolejne wyróżnienie – Odznakę Honorową za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego, co podkreśla jego zaangażowanie w rozwój lokalnych społeczności.
Przypisy
- Sprawne państwo to sprawni samorządowcy – szef MAC podczas konferencji w Krakowie. mac.gov.pl, 23.09.2015 r. [dostęp 12.11.2015 r.]
- Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 09.10.2015 r.]
- „Polska samorządna źródłem naszego sukcesu”. prezydent.pl, 27.05.2014 r. [dostęp 03.09.2015 r.]
- Postanowienie nr 10/OP/2009 Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Dziennik Urzędowy MSWiA, 16.07.2010 r. [dostęp 26.01.2019 r.]
- a b Samorządowcy w Małopolsce 1990–2010. W. Stańczyk (red.). Kraków: Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego, 2010, s. 85.
- M.P. z 2009 r. nr 63, poz. 849.
- A. Tram. Hale i Dziedziny. „Wierchy”. R. 57 (1988–1991), s. 241, 1993.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Franciszek Bachleda-Księdzularz | Edward Bernard Raczyński | Adam Bachleda-Curuś (samorządowiec) | Jan Walewski (1892–1969) | Jagna Marczułajtis-Walczak | Janusz Majcher | Andrzej Gut-Mostowy | Piotr Bąk (samorządowiec) | Tadeusz Kunc | Tadeusz Gąsienica-Łuszczek | Irena Gabor-Jatczak | Wojciech Roj (młodszy) | Maria Echaust-TwarowskaOceń: Andrzej Gąsienica-Makowski