Jan Walewski, urodzony 24 października 1892 roku w Zakopanem, a zmarły 29 kwietnia 1969 roku w Mabledon w Wielkiej Brytanii, był postacią o wielkim znaczeniu w historii Polski. Jako polski publicysta, angażował się w różnorodne inicjatywy społeczne oraz odgrywał istotną rolę w polityce zarówno w okresie II Rzeczypospolitej, jak i na emigracji.
Walewski był nie tylko aktywnym działaczem, ale również osobą, która z determinacją dążyła do realizacji swoich idei na rzecz społeczeństwa.
Życiorys
Jan Walewski był postacią o bogatej biografii, która rozpoczęła się od jego studiów na Politechnice Lwowskiej. Wcześnie zaangażował się w wydarzenia Patriotyczne, służąc w Legionach oraz uczestnicząc w powstaniach górnośląskich, co jasno wskazuje na jego oddanie sprawom narodowym.
Po zakończeniu I wojny światowej, Walewski objął funkcję sekretarza generalnego w Związku Rezerwistów, a także w Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny. Jako redaktor naczelny dwutygodnika „Naród i Wojsko”, miał znaczący wpływ na kształtowanie opinii publicznej w kraju. Osiedlił się na stałe w Warszawie, co stało się miejscem jego dalszej działalności politycznej.
Był posłem na Sejm przez trzy kolejno następujące kadencje, w tym:
- II kadencja (1928–1930) – wybrany z ramienia BBWR,
- III kadencja (1930–1935) – również z ramienia BBWR,
- IV kadencja (1935–1938) – z listy państwowej, gdzie uzyskał 43 187 głosów w okręgu nr 87, obejmującym powiaty: wadowicki, żywiecki oraz myślenicki. W tej kadencji aktywnie pracował w komisjach budżetowej oraz spraw zagranicznych.
W 1937 roku był także członkiem władz Rady Okręgowej Obozu Zjednoczenia Narodowego w Krakowie. Po dramatycznej klęsce we wrześniu 1939 roku, Walewski zdecydował się na emigrację, gdzie kontynuował swoje zaangażowanie w sprawy polskie.
Odznaczenia
Jan Walewski, postać niezwykle zasłużona, został uhonorowany wieloma odznaczeniami, które podkreślają jego wkład w historię oraz osiągnięcia wojskowe. Wśród przyznanych mu tytułów znajdziemy między innymi:
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Krzyż Niepodległości,
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
- Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi,
- Krzyż Oficerski Orderu Legii Honorowej (Francja),
- Wielki Oficer Order Świętego Sawy (Jugosławia),
- Krzyż Komandorski Orderu Korony Rumunii.
Życie prywatne
Jan Walewski był synem Franciszka i Heleny. Zawarł związek małżeński z Heleną Orłowską. Niestety, w trakcie II wojny światowej jego żona zginęła w Auschwitz-Birkenau, a ich syn stracił życie w wyniku niemieckiego nalotu w Londynie.
Przypisy
- Mozajka rodzinna. [dostęp 02.06.2012 r.]
- Sylwetka Jana Walewskiego na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 02.06.2012 r.]
- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 773. reprint Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa, 1984.
- Zjazd organizacyjny Organizacji Wiejskiej Obozu Zjednoczenia Narodowego w Krakowie, dnia 05.09.1937 r. Kraków: [s.n.], 1937 (Kraków: L. Dudek), s. 33.
- Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1940 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 265.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Jagna Marczułajtis-Walczak | Janusz Majcher | Andrzej Gut-Mostowy | Piotr Bąk (samorządowiec) | Tadeusz Kunc | Tadeusz Gąsienica-Łuszczek | Maria Echaust-Twarowska | Wojciech Roj (młodszy) | Irena Gabor-Jatczak | Andrzej Gąsienica-Makowski | Adam Bachleda-Curuś (samorządowiec) | Edward Bernard Raczyński | Franciszek Bachleda-KsiędzularzOceń: Jan Walewski (1892–1969)