Maria Echaust-Twarowska

---

Życiorys

Maria Echaust-Twarowska urodziła się w rodzinie ziemiańskiej, będąc córką Konstantego i Konstancji. W jej rodzinie na szczególną uwagę zasługuje rzeźbiarka Ludwika Nitschowa, która była jej siostrą cioteczną. W trakcie drugiej wojny światowej, od 1942 roku, zaangażowała się w działalność konspiracyjną, w ramach Kobiecych Patroli Minerskich Kedyw Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej.

Podczas trwania powstania warszawskiego, od 20 sierpnia, wstąpiła do Batalionu „Iwo”, gdzie działała jako minerka oraz sanitariuszka. Po zakończeniu walk opuściła stolicę razem z innymi cywilami. Po wojnie osiedliła się na Pomorzu, a w roku 1946 rozpoczęła studia pedagogiczne na Uniwersytecie Poznańskim.

W dniach 13 maja 1946 roku wzięła udział w strajku solidarnościowym, zorganizowanym przez studentów z Poznania, którzy występowali w obronie swoich aresztowanych kolegów w Krakowie. Manifestacja miała miejsce po obchodach Święta Narodowego Trzeciego Maja. Niestety, w wyniku tych wydarzeń została zatrzymana i poddana śledztwu przez Urząd Bezpieczeństwa. Następnie Wojskowy Sąd Rejonowy w Poznaniu skazał ją na pół roku więzienia w zawieszeniu na dwa lata. W areszcie przebywała do 21 lipca 1946 roku.

Po tragiczną śmierci męża w 1961 roku, Maria postanowiła wrócić do Warszawy. Tam podjęła pracę jako przewodnik miejski, a w późniejszym czasie, po zdobyciu dodatkowych kompetencji, pracowała również jako przewodnik terenowy po Polsce. Zmarła 1 marca 2012 roku w Warszawie, a jej ostatnim miejscem spoczynku jest Cmentarz Wilanowski.

Odznaczenia

Maria Echaust-Twarowska zdobyła znaczące odznaczenia, które były uznaniem jej osiągnięć i zasług. Wśród nich wyróżnia się:

• Krzyż Walecznych, przyznany w 1944 roku,
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, otrzymany w 2007 roku.

---

Oceń: Maria Echaust-Twarowska

---