Klasztor Albertynek na Kalatówkach


Klasztor Albertynek na Kalatówkach to wyjątkowy zespół klasztorno-pustelniczy, który należy do żeńskiego zakonu albertynek, znanego jako Zgromadzenie Sióstr III Zakonu Regularnego św. Franciszka z Asyżu. Znajduje się on malowniczo na Kalatówkach w Zakopanem, co sprawia, że jest to miejsce szczególne zarówno duchowo, jak i turystycznie.

Klasztor usytuowany jest przy Drodze Brata Alberta, która prowadzi z Kuźnic w kierunku urokliwej polany Kalatówki. Malownicze otoczenie oraz piękne widoki na otaczające nas Taty dodają temu miejscu dodatkowego uroku.

Geograficznie, klasztor zlokalizowany jest w Dolinie Bystrej, co znakomicie podkreśla jego związek z naturą i duchowością. Miejsce to jest doskonałym punktem wyjścia zarówno do pielgrzymek, jak i wędrówek w góry.

Historia

Początki zespołu klasztornego na Kalatówkach sięgają roku 1898, kiedy to bracia albertyni rozpoczęli budowę. W tej inicjatywie wsparli ich lokalni górale, co dodaje wyjątkowego kolorytu temu miejscu. Kiedy przyszedł czas na zaprojektowanie budowli, zajął się tym Stanisław Witkiewicz. Na miejscu kierownictwo budowy sprawował brat Albert, znany również jako Adam Chmielowski. Warto wspomnieć, że teren, na którym wzniesiono klasztor, ofiarował hrabia Władysław Zamoyski. Środki na realizację projektu pochodziły z dobrowolnych datków ludzi, którzy z własnej woli przeznaczyli część swoich zarobków z pracy przy budowie szlaków, takich jak te prowadzące do Czarnego Stawu i Morskiego Oka.

Na początku zespół klasztorny obejmował jedynie Pustelnię Brata Alberta oraz kaplicę, które zbudowano w charakterystycznym stylu zakopiańskim, używając bali drewnianych na solidnej, kamiennej podmurówce. Prosta forma tych budowli była odzwierciedleniem surowości oraz prostoty, które wynikały z reguły albertynów. Witkiewicz, na tę okazję, zrezygnował z typowych dla swojego stylu ozdobników. Cały kompleks otoczyły wysokie drewniane ogrodzenia.

Choć budowę zakończono w 1902 roku, bracia albertyni przenieśli swoją działalność do klasztoru Albertynów na Śpiącej Górze, pozostawiając ten obiekt siostrom albertynkom. Po ich przybyciu w ówczesnym klasztorze zamieszkało siedem sióstr oraz brat Albert, który korzystał z pustelni, ale mieszkał w małej celce nieopodal.

Sióstr albertynek przebywały w zamkniętej klauzurze, a dodatkowo odwiedzały je siostry, które pracowały w przytułkach dla osób bezdomnych, szukając chwili wytchnienia i regeneracji. Obiekt ten usytuowany jest wzdłuż popularnego szlaku turystycznego, a turyści mają możliwość jego zwiedzania. W 2010 roku w klasztorze mieszkało na stałe dziesięć sióstr. Od bramy klasztoru prowadzi ścieżka do Pustelni Brata Alberta oraz kaplicy. Wzdłuż tej ścieżki znajduje się murowana studnia z wodą źródlaną oraz obelisk Jana Pawła II, który podczas mszy świętej odbywającej się 6 czerwca 1997 roku pod Wielką Krokwią dokonał beatyfikacji albertynki, siostry Bernardyny Marii Jabłońskiej. Po mszy Papież odwiedził również zespół klasztorny.

Nie można zapomnieć, że klasztor ten odegrał również ważną rolę w literaturze. Stefan Żeromski umieścił w nim scenę powieści „Nawracanie Judasza”. W wyniku docenienia wartości zabytkowej, w 2001 roku klasztor został wpisany do rejestru zabytków.

Szlaki turystyczne

Proponowany szlak turystyczny przedstawia trasę w kolorze niebieskim, prowadzącą z Kuźnic do Kalatówek, a następnie do schroniska PTTK usytuowanego na Hali Kondratowej. Długość tego odcinka wynosi 0,8 km, a czas potrzebny na pokonanie tej trasy oszacowano na około 12 minut.


Oceń: Klasztor Albertynek na Kalatówkach

Średnia ocena:4.72 Liczba ocen:16