Willa „Telimena”

---

Historia

Budynek, który dziś znamy jako willę „Telimena”, został zrealizowany w latach 30. XX wieku. W tym samym czasie powstały inne obiekty nazewniczo związane z twórczością Adama Mickiewicza, takie jak „Pan Tadeusz” oraz nieco mniejsza willa „Zosia”. Prowadziły tam pensjonat Zofia i Stanisława Drzewieckie, a sam obiekt znajdował się w rękach Ewy z Michajdów Gryczowej-Zubrzyckiej.

Podczas niemieckiej okupacji pensjonat nie przestał istnieć. Drzewieckie aktywnie uczestniczyły w ruchu oporu, wspierając polski ruch podziemny. Ich pensjonat był nie tylko miejscem noclegowym, ale również stanowił cenną przykrywkę dla ich działalności, umożliwiając przyjmowanie Niemców. Willa ta stała się kluczowym punktem kontaktowym dla kurierów tatrzańskich, którzy przemycali ludzi, sprzęt, pieniądze i korespondencję pomiędzy okupowaną Polską a Węgrami.

W jednym z niewielkich pomieszczeń na poddaszu przechowywano broń oraz materiały wybuchowe. Kurierzy często czekali tam w razie potrzeby szybkiego działania lub w oczekiwaniu na kluczowe decyzje. W 1940 roku w kryjówce schronił się zbiegły z więzienia Montelupich w Krakowie Stanisław Marusarz, który był następnie wyekspediowany na Węgry z pomocą m.in. Wincentego Galicy oraz Alfonsa Filara.

Zgodnie z relacjami Alfonsa Filara siostry Drzewieckie zostały ostatecznie zdemaskowane i zamordowane przez gestapo. Inne źródła jednak sugerują, że zostały deportowane do obozu KL Auschwitz, gdzie zginęły w listopadzie 1942 roku.

Chociaż w 1940 roku willa „Telimena” i jej sąsiadka „Pan Tadeusz” mogły być miejscem spotkania funkcjonariuszy NKWD oraz gestapo, które omawiały współdziałanie w obszarze zwalczania polskiego ruchu konspiracyjnego, to po wojnie obiekt przeszedł w ręce Urzędu Rady Ministrów. Dziś jest on prywatnym pensjonatem, kontynuując historię gościnności w tym malowniczym miejscu.

---

Oceń: Willa „Telimena”

---