Wincenty Galica to postać, która wykazuje niezwykłą determinację i odwagę w obliczu przeciwnych losów. Urodził się 29 października 1916 roku w Zakopanem, a swoje życie zakończył w rodzinnym mieście 21 maja 2010 roku.
Jako uczestnik kampanii wrześniowej, Galica wziął aktywny udział w obronie Polski w 1939 roku. Jego historia nie kończy się jednak na działaniach wojennych, ponieważ stał się również więźniem niemieckich obozów koncentracyjnych, gdzie doświadczył trudnych warunków i cierpienia.
Po wojnie, Wincenty Galica poświęcił swoje życie medycynie i działalności społecznej, co świadczy o jego silnym poczuciu odpowiedzialności za innych i społeczność, w której żył.
Życiorys
Wincenty Galica rozpoczął swoją edukację w szkole powszechnej w Poroninie, a następnie kontynuował naukę w gimnazjum, które mieściło się w Zakopanem. W swojej karierze wojskowej ukończył Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy, który odbył się przy 4 pułku Strzelców Podhalańskich w Cieszynie, co umożliwiło mu późniejszy przydział do 1 pułku Strzelców Podhalańskich w Nowym Sączu.
W trakcie drugiej wojny światowej brał udział w kampanii wrześniowej, pełniąc funkcję dowódcy 1 plutonu 5 kompanii w 1 pułku Strzelców Podhalańskich, posiadając stopień plutonowego podchorążego. Po tym, jak został wzięty do niewoli przez Sowieckie siły, trzykrotnie udało mu się uciec, zanim trafił w ręce niemieckie. Podczas transportu do stalagu w Lamsdorf po raz kolejny zdołał uciec. Po powrocie do Zakopanego, zaangażował się w działalność ruchu oporu, pełniąc rolę łącznika i kuriera na trasie Zakopane-Kraków-Warszawa.
11 sierpnia 1941 roku został aresztowany przez Gestapo i brutalnie torturowany, najpierw w zakopiańskim „Palace”, a następnie w więzieniu w Tarnowie. Po pewnym czasie został deportowany do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, gdzie otrzymał numer obozowy 27 164. Później został przeniesiony do innych obozów, takich jak KL Mauthausen-Gusen (z numerem obozowym 274) oraz KL Sachsenhausen (nr obozowy 51 241).
Po zakończeniu wojny, w latach 1946–1952, Galica studiował medycynę na Akademii Medycznej w Krakowie. Po uzyskaniu dyplomu pracował do 1955 roku w Instytucie Onkologii w Krakowie, a następnie przeszedł do pracy w radiologii w Zakopanem.
Był również jednym z założycieli Związku Podhalan, a w latach 1973–76 pełnił funkcję prezesa tej organizacji. W 1993 roku, wspólnie z Marianem Polaczykiem i Władysławem Szepelakiem, założył Muzeum Walki i Męczeństwa Palace Katownia Podhala w willi „Palace”.
Wincenty Galica został pochowany na Nowym Cmentarzu w Zakopanem przy ul. Nowotarskiej, w kwaterze N1-1-2.
Odznaczenia
Wincenty Galica, jako osoba o wyjątkowych osiągnięciach, został uhonorowany wieloma prestiżowymi odznaczeniami, które świadczą o jego wkładzie w życie społeczne i kulturalne Polski. Oto lista jego wyróżnień:
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany przez Radę Państwa w 1982 roku,
- Złoty Krzyż Zasługi, nadany przez Radę Państwa w 1970 roku,
- Krzyż Oświęcimski, otrzymany od Rady Państwa w 1986 roku,
- Krzyż Armii Krajowej, nadany przez Prezydenta Rzeczypospolitej w 1997 roku,
- Odznaka Zasłużonego Działacza Kultury, przyznana przez Ministra Kultury i Sztuki w 1981 roku,
- Odznaka Weterana Walk o Niepodległość, otrzymana w 1995 roku,
- Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych”, przyznana w 1999 roku,
- Złota Odznaka za Zasługi dla Zakopanego, nadana w 1978 roku,
- Odznaka Honorowego Członka Związku Podhalan, przyznana w 1981 roku.
Przypisy
- a b c d e f g Tischner.pl: Zmarł podhalański Hipokrates – Wincenty Galica. 31.05.2010 r.
- a b Urząd Miasta Zakopane: Honorowi Mieszkańcy Miasta Zakopane - Wincenty Galica.
- Muzeum Auschwitz-Birkenau – Informacje o więźniach.
- Alfons Filar, Michał Leyko: Palace Katownia Podhala – Tajemnice Lochów Gestapowskiej Placówki w Zakopanem. Wyd. 1. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.
Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":
Adam Sokołowski (1898–1984) | Jan Stefan Czajkowski | Róża Nowotna-Walcowa | Józef Lankosz | Andrzej Chramiec (lekarz)Oceń: Wincenty Galica