Józef Lankosz

---

Kariera

W Mistrzostwach Polski Młodzików w 1921 roku, Józef Lankosz zdobył srebrny medal zarówno w biegach, jak i w skokach, reprezentując SN PTT Zakopane. W kolejnych latach brał udział w zawodach seniorów II klasy. W latach 1922 i 1923 triumfował w zawodach skoków na Jaworzynce, natomiast w 1926 roku zajął trzecią lokatę. Ponadto, w grudniu 1925, podczas zawodów biegowych zorganizowanych przez jego klub, Lankosz zajął trzecie miejsce.

Po tym, jak przeszedł do I klasy, brał udział w zawodach na Wielkiej Krokwi, gdzie uplasował się na czwartej pozycji, osiągając odległość 27,5 metra. W klubowych zmaganiach, które miały miejsce 24 stycznia 1926 roku na tej samej skoczni, zajął drugie miejsce, uzyskując wyniki na poziomie 33 m i 31 m. W zawodach skoków, które odbyły się 21 lutego tego samego roku w Jaworzynce, Lankosz odniósł zwycięstwo, oddając skoki na dystansie 20 m i 26 m, pokonując Żytkowicza oraz Motykę.

W Mistrzostwach Polski w biegach uplasował się na dwunastej pozycji, a w skokach II klasy zdobył trzecie miejsce. W ogólnej klasyfikacji Mistrzostw Polski zajął trzynastą lokatę. Później odniósł sukcesy na zawodach wojskowych, triumfując w skokach II klasy przy odległościach 24 m i 32,5 m.

W 1927 roku ustanowił rekord skoczni na Wielkiej Krokwi, osiągając odległość 49 m – wynik ten pozostał nieosiągnięty aż do kolejnej przebudowy obiektu. W 1928 roku Lankosz przeniósł się do Jaremcza, gdzie rozpoczął studia na Uniwersytecie Lwowskim. W latach 1933–1935 regularnie zdobywał tytuły akademickiego mistrza Polski. Również zdobył Mistrzostwo Rumunii w zjeździe, co było wynikiem umiejętności wykorzystania muldy przed metą.

Karierę zakończył tuż przed wybuchem II wojny światowej i podjął pracę jako lekarz. Po wojnie osiedlił się w Nowym Sączu. Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi oraz odznaką „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej” w 1969 roku. Ostatecznie spoczął na Cmentarzu Parafii Najświętszej Rodziny w Zakopanem.

---

Oceń: Józef Lankosz

---