Józef Bujak

---

Życiorys

Kariera wojskowa

Józef Bujak przyszedł na świat w Zakopanem, jako najmłodszy z trójki dzieci Józefa i Franciszki Karpol. Swoją edukację rozpoczął w latach 1910–1916 w Gimnazjum państwowym w Nowym Targu. W lutym 1917 roku, rozpoczął swoją służbę wojskową, która trwała do marca 1918 roku na froncie rosyjskim, a następnie do czerwca tego samego roku na froncie włoskim. W trakcie zmagań we Włoszech odniósł ranę, co skłoniło go do ucieczki ze szpitala w Hebie do rodzinnych Zakopanego we wrześniu 1918.

Jeszcze w tym samym roku, w listopadzie, znalazł się w szeregach Wojska Polskiego, gdzie przydzielono go do Brygady Strzelców Podhalańskich. Latem 1920 roku uczestniczył w trudnych bojach wojny polsko-bolszewickiej. W czasie odwrotu spod Kijowa, w trakcie bitwy pod Owruczem, ponownie został ranny. W 1923 roku zdał maturę w trybie eksternistycznym. Swoją edukacyjną drogę kontynuował na Akademii Handlowej w Krakowie, gdzie w 1924 roku ukończył kurs dla abiturientów.

W grudniu 1919 roku awansował na stopień podporucznika, a dwa lata później, w październiku 1920, na porucznika. Angażując się w formowanie kompanii wysokogórskiej pełnił rolę instruktora szkolenia. Brał aktywny udział w marszu na Spisz w czerwcu 1919. Z dniem października 1921 roku, przeszedł do rezerwy, a w 1928 roku podjął pracę jako urzędnik w Zakopanem. Od 1933 roku do września 1939 roku pełnił funkcję naczelnika wydziału finansowego, a w marcu 1939 roku, awansował na stopień kapitana, z 155. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty.

Józef Bujak wziął udział w kampanii wrześniowej 1939. Po zakończeniu działań wojennych, piastował stanowisko naczelnika wydziału w zarządzie miejskim. Zmarł 22 kwietnia 1949 roku w Zakopanem, a jego ciało spoczywa na Nowym Cmentarzu przy ul. Nowotarskiej (kw. N9-1-29).

Kariera sportowa

Swoją przygodę z narciarstwem Bujak rozpoczął w szkole średniej. Po raz pierwszy zaprezentował swoje umiejętności w zawodach narciarskich, które odbyły się 4–5 stycznia 1913 roku na Kalatówkach, gdzie zajął pierwsze miejsce w biegu juniorów. 21–22 lutego 1920 roku zdobył złoty medal podczas Mistrzostw Polski w slalomie i zajął 2. miejsce w biegu z przeszkodami. Do roku 1925 reprezentował Sekcję Narciarską Towarzystwa Tatrzańskiego w Zakopanem, a od 1926 roku związany był z Sokołem Zakopane.

W 1925 roku triumfował w mistrzostwach Polski w biegu narciarskim na dystansie 30 km, a także zajął drugą lokatę w biegu na 18 km. W kolejnym roku zajął 2. miejsce podczas mistrzostw Polski w biegu narciarskim na 18 km. W latach 1925 i 1926 okazał się najlepszym narciarzem konkurencji biegowych według klasyfikacji Przeglądu Sportowego, a w latach 1927–1928 uzyskał drugą lokatę w tej samej klasyfikacji.

Na igrzyskach olimpijskich w Sankt Moritz w 1928 roku, zajął 18. miejsce w biegu na 18 km oraz 19. w biegu na 30 km. Niestety, podczas Mistrzostw Świata w 1929 roku nie mógł wystartować w biegach ze względu na wykluczenie przez komisję lekarską z powodu podejrzenia żółtaczki.

Osiągnięcia

Józef Bujak jest osobą, która zapisała się w historii sportów zimowych w Polsce dzięki swoim znakomitym osiągnięciom w narciarstwie.

• 1920 – zdobycie 1. miejsca w mistrzostwach Polski w narciarstwie alpejskim w slalomie,
• 1925 – osiągnięcie 1. miejsca w mistrzostwach Polski w narciarskim biegu na 30 km,
• 1926 – wygrana 1. miejsce w mistrzostwach Polski w narciarskim biegu na 18 km,
• 1926 – 3. miejsce w mistrzostwach Polski w skokach narciarskich,
• 1927 – kolejne 1. miejsce w mistrzostwach Polski w narciarskim biegu na 18 km,
• 1928 – 18. miejsce na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w biegu na 18 km,
• 1928 – 19. miejsce na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w biegu na 50 km.

Nagrody i wyróżnienia

Józef Bujak zdobył wiele prestiżowych nagród w swoim życiu, które potwierdzają jego talent oraz osiągnięcia w narciarstwie.

• 1925 – uznano go za najlepsze narciarza w klasyfikacji Przeglądu Sportowego,
• 1926 – ponownie zdobył tytuł najlepszego narciarza w klasyfikacji Przeglądu Sportowego.

---

Oceń: Józef Bujak

---