Stanisław Gąsienica-Sieczka

---

Przebieg kariery

Gąsienica-Sieczka rozpoczął swoją edukację od ukończenia szkoły podstawowej oraz nauki zawodu stolarza. Już w młodości z zapałem oddawał się narciarstwu, zarówno w biegach, jak i skokach. W roku 1922 zyskał uznanie wśród biegaczy młodzieżowych. Jego pierwsze poważne osiągnięcia miały miejsce podczas narciarskich mistrzostw Polski w 1924 roku, które odbyły się w Krynicy. Tam zdobył trzecie miejsce w biegu sztafetowym, współpracując z Andrzejem Krzeptowskim oraz Adamem Krzeptowskim. Oprócz tego zajął również trzecie miejsce w skokach w kategorii seniorów II klasy oraz szóstą lokatę w biegu z przeszkodami. W skokach osiągnął imponującą odległość 20,5 m, a w klasyfikacji biegu złożonego uplasował się na czwartej pozycji.

W I oraz II mistrzostwach Zakopanego Gąsienica-Sieczka sięgnął po pierwsze miejsca zarówno w biegu głównym, jak i skokach w klasie II seniorów. 22 marca 1925 roku zadebiutował w konkursie skoków, który otwierał nową skocznię, Krokiew w Zakopanem. Konstrukcję skoczni zaprojektował Karol Stryjeński. W trudnych warunkach atmosferycznych, przy padającym deszczu oraz wilgoci, uzyskał odległość 36 m, co pozwoliło mu na wyznaczenie pierwszego rekordu Krokwi oraz rekordy Polski. Z wynikiem 17,208 punktów uplasował się na pierwszym miejscu, wyprzedzając Henryka Mückenbrunna (16,267 pkt.) i Aleksandra Rozmusa (15,896 pkt.). Ta impreza sportowa zyskała szeroki rozgłos, była opisana w prasie, w tym w Głosie zakopiańskim, z datą 3 kwietnia.

W marcu 1926 roku Gąsienica-Sieczka miał okazję wystartować w międzynarodowym konkursie skoków w Harrachovie, gdzie, mimo lodowej nawierzchni skoczni, zajął szóstą lokatę. W Wengen skoczył na odległość 42 m, co przyniosło mu ósme miejsce, a dodatkowo ustanowił nowy rekord swojego kraju. Niestety, podczas zawodów wielu zawodników, w tym czołowych, doświadczyło upadków. Rok później, w 1927 roku, uplasował się na czwartej pozycji podczas mistrzostw Czechosłowacji w Novým Světe w Karkonoszach, odbywających się w dniach 28-30 stycznia, gdzie ponownie poprawił rekord Polski o pół metra.

W 1928 roku Gąsienica-Sieczka reprezentował Polskę na igrzyskach olimpijskich w Sankt Moritz. Pomimo kontuzji (nadwerężenie ramienia), skoczył w sposób ostrożny, zdobywając najlepsze miejsce wśród Polaków, kończąc na 23. pozycji po skokach na 58 m i 41 m, co dało mu łączną notę 13,917 pkt. Jego wynik w pierwszej serii ustanowił nowy rekord kraju. Po Igrzyskach wziął udział w prestiżowych zawodach w Pontresinie, gdzie zajął 10. lokatę z kolejnym krajowym rekordem wynoszącym 63 m oraz został rekordzistą skoczni w Jaworzynce z wynikiem 34 m.

W 1929 roku brał udział w mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym, które miały miejsce w Zakopanem. Podczas skoków i biegu zjazdowego panowały ekstremalne warunki, z mrozem sięgającym 35 stopni Celsjusza. W kombinacji norweskiej zajął 13. miejsce w skokach (34 m i 44 m) oraz 27. w biegu, co dało mu ostatecznie 21. lokatę. W niedzielnym konkursie skoków na Krokwi uplasował się na 38. pozycji, ostatecznie upadając przy próbie na 45,5 m. Po zakończeniu rywalizacji najlepsi zawodnicy jak Sigmund Ruud, próbując poprawić rekord skoczni, uzyskali 71,5 m, jednak upadli, a Gąsienica-Sieczka skoczył 66 metrów, co przyniosło mu ostatni rekord Polski w karierze.

Po zakończeniu kariery

Stanisław Gąsienica-Sieczka zrealizował swoją filmową karierę, występując w dwóch produkcjach Adama Krzeptowskiego. Pierwszym z filmów był „Biały ślad” z 1932 roku, w którym odgrywał rolę Jaśka. Drugim był „Zamarłe echo” z 1934 roku, gdzie wcielił się w postać Jędrka Liptowskiego.

Po zakończeniu swojej kariery w świecie filmu, Gąsienica-Sieczka skupił się na pracy w gospodarstwie rolnym oraz stolarskiej sztuce. Jego życie po II wojnie światowej skupiało się na działalności w wytwórni nart zlokalizowanej w Zakopanem, gdzie miał znaczący wkład w rozwój lokalnego rzemiosła.

Warto dodać, że na nartach skakał jego syn, Roman, który osiągnął sukcesy jako rekordzista na skoczni w Krokwi oraz olimpijczyk, uczestnicząc w igrzyskach w Cortina d’Ampezzo w 1956 roku.

Stanisław Gąsienica-Sieczka zmarł 10 października 1975 roku. Spoczywa na Nowym Cmentarzu w Zakopanem, w kwaterze K2-B-24.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

W historii sportów zimowych, Igrzyska olimpijskie zajmują szczególne miejsce jako wydarzenie, w którym zjeżdżają się najlepsze talenty z całego świata. Stanisław Gąsienica-Sieczka miał swoje występy na tych prestiżowych zawodach.

1928 Sankt Moritz

23. lokata (w skokach)

Starty S. Gąsienicy-Sieczki na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Lp.	Data	Rok	Miasto	Obiekt	Typ konkursu	Skok pierwszy	Skok drugi	Ocena	Różnica	Wygrany
23	18 lutego	1928	Sankt Moritz	Olympiaschanze	indywidualny	58,0 m	41,0 m	13,917 pkt	5,291 pkt	Alf Andersen

O jego osiągnięciach w olimpijskim formacie można szerzej opowiedzieć, zwłaszcza w kontekście jego wyników oraz specyfikacji skoków. Jego rywalizacja pokazuje determinację i umiejętności, które wyprowadzają go na czoło stawki.

Mistrzostwa świata w narciarstwie klasycznym

Równocześnie, Stanisław Gąsienica-Sieczka brał udział w Mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym, gdzie również odniósł sukcesy, które zapisały się w historii polskiego narciarstwa.

Cortina d’Ampezzo 1927	–	19. pozycja (w skokach)
Zakopane 1929	–	21. pozycja (w kombinacji norweskiej), 38. pozycja (w skokach)

---

Oceń: Stanisław Gąsienica-Sieczka

---