Franciszek Bujak (narciarz)

---

Życiorys

Franciszek Bujak był synem Józefa oraz Franciszki Karpal. W rodzinie miał również brata, Józefa Bujaka. Kształcił się w Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem, gdzie zdobył wykształcenie w 1914 roku. Wraz z braćmi zrealizował projekt budowy skoczni na Jaszczurówce; po jej zbudowaniu błyskawicznie zaczął odnosić sportowe sukcesy, wygrywając zawody szkolne. Pasją do narciarstwa zarażał się od najmłodszych lat, wykradając narty ojcu. W 1908 roku przystąpił do Klubu Łyżwistów, a dwa lata później mógł cieszyć się pierwszymi medalami i laurami w zawodach narciarskich.

W latach 1913-1938 Bujak był członkiem SN TT Zakopane, pełniąc także funkcję wiceprezesa tego klubu w latach 1935-1938. W czasie Wielkiej Wojny, od 1914 do 1915 roku, był żołnierzem Legionów Polskich, a następnie w latach 1916-1917 służył w C. K. Armii, w której to zaczął uczyć wojska jazdy na nartach.

Po wojnie, w 1918 roku, wstąpił do Wojska Polskiego, obejmując stanowisko sierżanta w Kompanii Wysokogórskiej pod dowództwem kapitana Władysława Ziętkiewicza. Jego służba wojskowa zakończyła się w 1920 roku, co zbiegło się z jego sportowymi sukcesami, gdy zdobył srebrny medal I Mistrzostw Polski w skokach narciarskich, które miały miejsce w Zakopanem. Już rok później zajął trzecie miejsce, a w 1920 zdominował zawody w kombinacji norweskiej oraz biegu na 18 km. Następne lata to kolejne osiągnięcia – Bujak obronił tytuł mistrza w kombinacji oraz uzyskał wicemistrzostwo w biegu na nartach, osiągając podobne wyniki w 1924 roku, w którym zdobył również międzynarodowy tytuł mistrza Tatr w 1923 roku.

Uczestniczył w I Olimpiadzie Zimowej, która odbyła się w 1924 roku we francuskim Chamonix, gdzie zajął 27. miejsce w biegu na 18 km. Niestety, nie zdołał wziąć udziału w zawodach w kombinacji z powodu kontuzji odniesionej podczas treningu. W tym czasie polska ekipa po raz pierwszy zetknęła się z różnymi rodzajami nart do skoków i biegów oraz specjalistycznymi smarami i wiązaniami. Próbował też swoich sił w Mistrzostwach Polski 1924 w Krynicy, zdobywając miejsce siódme, a dwa lata później lokując się na szóstym miejscu.

Bujak, znany ze swojej determinacji, regularnie brał udział w zawodach narciarskich zarówno w Polsce, jak i zagranicą. W 1926 roku zajął trzecie miejsce w Novém Měste w Czechach oraz szóste na VII Międzynarodowych Mistrzostwach Polski na Hali Gąsienicowej. Kolejne wyróżnienie to złoty medal Mistrzostw Polski w biegu na 50 km w 1927 roku.

Po zakończeniu kariery sportowej przejął funkcję działacza w SN PTT, a także zajął się produkcją nart i smarów przeznaczonych dla narciarzy, które miały zastosowanie m.in. podczas polskiej wyprawy na Spitsbergen. Prowadził sklep oferujący sprzęt sportowy oraz taterniczy, a w latach 1948-1949 pełnił rolę kapitana sportowego Polskiego Związku Narciarskiego. Bujak był również sędzią na zawodach międzynarodowych, a sam regularnie brał udział w rywalizacji na poziomie sędziów oraz działaczy, gdzie przez 12 lat z rzędu odnosił zwycięstwa.

Mimo zakończenia kariery, jego pasja do narciarstwa nie gasła – wciąż produkował narty i angażował się w organizację Mistrzostw Świata w 1939 oraz 1962 roku. W życiu prywatnym Franciszek Bujak był ojcem dwojga dzieci: Ewy oraz Anny. Niestety, zmarł w 1975 roku w Zakopanem, a jego ciało zostało pochowane na Nowym Cmentarzu (kw. M1-B-13).

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Chamonix 1924

–

nie sklasyfikowany (w kombinacji norweskiej), miejsce 27 (w biegu na 18 km)

Starty F. Bujaka w biegach na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Dyscyplina	Czas	Strata	Zwycięzca
27.	2 lutego	1924	Chamonix	bieg na 18 km	1:42:13,0	29:42,0	Thorleif Haug

Mistrzostwa świata w narciarstwie klasycznym

Jańskie Łaźnie 1925	–	38. pozycja (w biegu na 18 km)
Cortina d’Ampezzo 1927	–	14. pozycja (w biegu na 50 km), 26. pozycja (w biegu na 18 km)

Sukcesy krajowe

Franciszek Bujak odniósł znaczące sukcesy w polskim narciarstwie, zdobywając liczne tytuły mistrza kraju. Jego osiągnięcia w wyścigach narciarskich odzwierciedlają nie tylko jego talent, ale także determinację oraz ciężką pracę, której poświęcił wiele. Do najważniejszych z jego sukcesów należy zaliczyć:

• mistrzostwo Polski w kombinacji norweskiej w latach 1920 oraz 1921,
• mistrzostwo Polski w biegu na 18 km w 1920 roku,
• mistrzostwo Polski w biegu na 50 km w 1927 roku,
• wicemistrzostwo Polski w biegu na 18 km w latach 1921 oraz 1924.

Mistrzostwa Polski w skokach

Lp.	Data	Rok	Miejscowość	Obiekt	Skok 1	Skok 2	Ocena	Różnica	Zwycięzca
2.	22 lutego	1920	Zakopane	na Antołówce	?		2,55 pkt	0,2 pkt	Leszek Pawłowski
3.	28 marca	1921	Zakopane	w dolinie Jaworzynce	?		?	?	Aleksander Rozmus
7.	17 lutego	1924	Krynica	na Górze Krzyżowej	?		11,950 pkt	6,285 pkt	Henryk Mückenbrunn
6.	6 marca	1926	Zakopane	w dolinie Jaworzynce	?		10,854 pkt	5,312 pkt	Andrzej Krzeptowski I

---

Oceń: Franciszek Bujak (narciarz)

---