Kamil Stoch

---

Życie prywatne

Kamil Stoch, wybitny skoczek narciarski, pochodzi z rodziny o bogatych tradycjach zawodowych. Jest synem Krystyny, która znajdowała zatrudnienie w Urzędzie Miasta w Zakopanem, oraz Bronisława, psychologa sądowego i klinicznego. W rodzinie Kamila znajdują się również dwie siostry: Anna, urodzona w 1983 roku, która jest psychologiem i w przeszłości pracowała w przedszkolu na Cyprze, a aktualnie mieszka w Zakopanem, oraz Natalia, urodzona w 1985 roku, która w młodzieńczych latach trenowała biegi narciarskie. Natalia jest prawniczką z wykształcenia i pracuje w firmie prawniczej w Krakowie, obecnie mieszkając w Bielsku-Białej.

Rodzina Kamila ma także swoją dramatyczną historię. Jego dziadek Franciszek był więziony w niemieckim obozie Plaszow podczas II wojny światowej. Zdołał on uciec z obozu i pieszo dotrzeć do Zakopanego, co jest dowodem jego niezwykłej determinacji i siły.

7 sierpnia 2010 roku, w kościele Paulinów na Bachledówce, Kamil związał się małżeństwem z Emą Bilan, artystką fotografem, która jest również wykształconą pedagog. Ewa, będąca absolwentką Krakowskich Szkół Artystycznych, po ślubie przyjęła dwuczłonowe nazwisko – Bilan-Stoch, co pokazuje ich silną więź oraz wspólne życie jako rodzina.

Edukacja

Kamil Stoch spędził swoje dzieciństwo w miejscowości Ząb, gdzie dorastał i rozwijał swoje pasje sportowe. Z wyróżnieniem ukończył Zespół Szkół Mistrzostwa Sportowego w Zakopanem, gdzie jego talent skoków narciarskich zaczął się rozwijać. W maju 2006 roku z sukcesem zdał maturę, co otworzyło mu drzwi do dalszej edukacji.

W 2012 roku Kamil zakończył studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie, gdzie uzyskał tytuł magistra wychowania fizycznego. Tematem jego pracy magisterskiej były „Obciążenia treningowe stosowane w szkoleniu skoczków narciarskich prezentujących wysoki poziom sportowy na wybranym przykładzie”. Promotorem jego pracy był prof. Szymon Krasicki, który był kluczową postacią na jego edukacyjnej drodze.

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

Kamil Stoch, będący jednym z najwybitniejszych skoczków narciarskich, ma w swoim dorobku starty w licznych zawodach olimpijskich. Poniżej znajduje się zestawienie jego osiągnięć na przestrzeni lat:

Turyn/Pragelato 2006	–	16. lokata (K-95), 26. lokata (K-125)
Vancouver/Whistler 2010	–	27. lokata (K-95), 14. lokata (K-125)
Soczi/Krasnaja Polana 2014	–	złoty medal (K-95), złoty medal (K-125)
Pjongczang 2018	–	4. lokata (K-98), złoty medal (K-125)
Pekin/Zhangjiakou 2022	–	6. lokata (K-95), 4. lokata (K-125)

W historii igrzysk olimpijskich, jego wyniki w rywalizacjach indywidualnych wyróżniają się znaczącymi osiągnięciami, w tym dwoma złotymi medalami zdobytymi w Soczi w 2014 roku.

Drużynowo

W ramach konkursów drużynowych Kamil Stoch również przyczynił się do sukcesów reprezentacji Polski. Wyniki drużyny często odzwierciedlają współpracę i umiejętności skoczków, w tym Stocha, który stanowił kluczowy element tych zmagań. Oto szczegóły:

Turyn/Pragelato 2006	–	5. miejsce
Vancouver/Whistler 2010	–	6. miejsce
Soczi/Krasnaja Polana 2014	–	4. miejsce
Pjongczang 2018	–	brązowy medal
Pekin/Zhangjiakou 2022	–	6. miejsce (drużyna mieszana/K-95), 6. miejsce

Warto podkreślić, że jego występy w drużynie przyniosły międzynarodowe wyróżnienia, co wzmacnia pozycję polskich skoków narciarskich na arenie światowej.

Starty K. Stocha na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Następnie, na uwagę zasługuje szczegółowy przegląd jego startów na igrzyskach olimpijskich, gdzie każdy występ podlegał wnikliwej analizie. Oto zestawienie jego osiągnięć w poszczególnych latach:

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
16.	12 lutego	2006	Pragelato	Trampolino a Monte	K-95	HS-106	ind.	100,0 m	98,5 m	247,0 pkt	19,5 pkt	Lars Bystøl
26.	18 lutego				K-125	HS-140	ind.	116,5 m	121,0 m	200,0 pkt	76,9 pkt	Thomas Morgenstern
5.	20 lutego						druż.	122,0 m	124,5 m	894,4 pkt (220,7 pkt)	89,6 pkt	Austria
27.	13 lutego	2010	Whistler	Whistler Olympic Park	K-95	HS-106	ind.	98,5 m	95,5 m	232,0 pkt	44,5 pkt	Simon Ammann
14.	20 lutego				K-125	HS-140	ind.	126,0 m	123,5 m	224,1 pkt	59,5 pkt	Simon Ammann
6.	22 lutego						druż.	126,5 m	134,5 m	996,7 pkt (248,8 pkt)	111,2 pkt	Austria
1.	9 lutego	2014	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-95	HS-106	ind.	105,5 m	103,5 m	278,0 pkt	–
1.	15 lutego				K-125	HS-140	ind.	139,0 m	132,5 m	278,7 pkt	–
4.	17 lutego						druż.	130,5 m	135,0 m	1011,8 pkt (269,0 pkt)	29,3 pkt	Niemcy
4.	10 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-98	HS-109	ind.	106,5 m	105,5 m	249,3 pkt	10,0 pkt	Andreas Wellinger
1.	17 lutego				K-125	HS-142	ind.	135,0 m	136,5 m	285,7 pkt	–
3.	19 lutego						druż.	139,0 m	134,5 m	1072,4 pkt (277,5 pkt)	26,1 pkt	Norwegia
6.	6 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	ind.	101,5 m	97,5 m	260,9 pkt	14,1 pkt	Ryōyū Kobayashi
6.	7 lutego						druż.	99,5 m	102,5 m	763,2 pkt (256,1 pkt)	238,3 pkt	Słowenia
4.	12 lutego				K-125	HS-140	ind.	137,5 m	133,5 m	277,2 pkt	18,9 pkt	Marius Lindvik
6.	14 lutego						druż.	137,0 m	127,5 m	880,1 pkt (247,9 pkt)	62,6 pkt	Austria

Te dane obrazują nie tylko wyniki, ale również rozwój kariery Kamila Stocha jako sportowca, który wielokrotnie dostarczał emocji oraz powodów do dumy. Jego zaangażowanie i ciężka praca zaowocowały wyjątkowymi osiągnięciami olimpijskimi.

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

Na mistrzostwach świata Kamil Stoch brał udział w licznych zawodach, które pozytywnie wpłynęły na jego karierę. Poniżej przedstawiamy szczegółowy wykaz jego występów:

Oberstdorf 2005	–	nie zakwalifikował się (K-90), 37. miejsce (K-120)
Sapporo 2007	–	13. miejsce (K-120), 11. miejsce (K-90)
Liberec 2009	–	4. miejsce (K-90), 24. miejsce (K-120)
Oslo 2011	–	6. miejsce (K-95), 19. miejsce (K-120)
Val di Fiemme/Predazzo 2013	–	8. miejsce (K-95), złoty medal (K-120)
Falun 2015	–	17. miejsce (K-90), 12. miejsce (K-120)
Lahti 2017	–	4. miejsce (K-90), 7. miejsce (K-116)
Seefeld/Innsbruck 2019	–	5. miejsce (K-120), srebrny medal (K-99)
Oberstdorf 2021	–	22. miejsce (K-95), 19. miejsce (K-120)
Planica 2023	–	6. miejsce (K-95), 4. miejsce (K-125)

Jak widać, przygoda Stocha w tej dyscyplinie rozpoczęła się w 2005 roku, a jego osiągnięcia z czasem stały się coraz bardziej imponujące.

Drużynowo

Reprezentacja Polski również odnosiła sukcesy w drużynowych zmaganiach, w których Kamil Stoch miał znaczący wkład. Poniżej przedstawiamy wyniki drużynowe Stocha z mistrzostw świata:

Oberstdorf 2005	–	6. miejsce (K-95), 9. miejsce (K-120)
Sapporo 2007	–	5. miejsce
Liberec 2009	–	4. miejsce
Oslo 2011	–	4. miejsce (K-95), 5. miejsce (K-120)
Val di Fiemme/Predazzo 2013	–	brązowy medal (K-120)
Falun 2015	–	brązowy medal (K-120)
Lahti 2017	–	złoty medal (K-116)
Seefeld/Innsbruck 2019	–	4. miejsce (K-120), 6. miejsce (drużyna mieszana/K-99)
Oberstdorf 2021	–	brązowy medal (K-120)
Planica 2023	–	8. miejsce (K-95/drużyna mieszana), 4. miejsce (K-125)

Wyniki drużynowe pokazują nie tylko umiejętności Stocha, ale i siłę zespołową Polski w skokach narciarskich.

Starty K. Stocha na mistrzostwach świata – szczegółowo

Każdy występ Kamila Stocha na mistrzostwach świata zasługuje na szczegółową analizę. Poniższa tabela przedstawia dokładne informacje o jego startach:

Lp	Data	Rok	Miejsce	Skocznia	Punkt K	HS	Typ Konkursu	Skok 1	Skok 2	Ocena	Strata	Zwycięzca
NQ	18 lutego	2005	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-90	HS-100	indywidualny	86,5 m		105,0 pkt	NQ
6.	20 lutego						drużynowy	86,5 m	82,0 m	859,0 pkt (202,0 pkt)	111,5 pkt	Austria
37.	25 lutego				K-120	HS-137	indywidualny	117,5 m	–	108,5 pkt	204,7 pkt	Janne Ahonen
9.	26 lutego						drużynowy	117,0 m	–	449,7 pkt (108,1 pkt)	687,6 pkt	Austria
13.	24 lutego	2007	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	indywidualny	117,5 m	121,0 m	221,3 pkt	44,8 pkt	Simon Ammann
5.	25 lutego						drużynowy	129,0 m	120,0 m	857,2 pkt (241,7 pkt)	143,0 pkt	Austria
11.	3 marca			Miyanomori	K-90	HS-98	indywidualny	92,5 m	93,0 m	238,5 pkt	38,5 pkt	Adam Małysz
4.	21 lutego	2009	Liberec	Ještěd	K-90	HS-100	indywidualny	99,5 m	100,5 m	270,0 pkt	12,0 pkt	Wolfgang Loitzl
24.	27 lutego				K-120	HS-134	indywidualny	119,5 m	–	113,6 pkt	27,7 pkt	Andreas Küttel
4.	28 lutego						drużynowy	122,0 m	126,0 m	972,1 pkt (246,2 pkt)	62,2 pkt	Austria
6.	26 lutego	2011	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	indywidualny	94,0 m	101,0 m	240,5 pkt	28,7 pkt	Thomas Morgenstern
4.	27 lutego						drużynowy	101,0 m	102,5 m	953,0 pkt (247,3 pkt)	72,5 pkt	Austria
19.	3 marca			Holmenkollbakken	K-120	HS-134	indywidualny	131,0 m	124,5 m	235,7 pkt	41,8 pkt	Gregor Schlierenzauer
5.	5 marca						drużynowy	113,5 m	–	435,6 pkt (100,6 pkt)	64,4 pkt	Austria
8.	23 lutego	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	indywidualny	102,0 m	97,0 m	237,4 pkt	15,2 pkt	Anders Bardal
1.	28 lutego				K-120	HS-134	indywidualny	131,5 m	130,0 m	295,8 pkt	–
3.	2 marca						drużynowy	134,0 m	130,0 m	1121,0 pkt (301,9 pkt)	14,9 pkt	Austria
17.	21 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-90	HS-100	indywidualny	90,0 m	89,0 m	220,2 pkt	32,5 pkt	Rune Velta
12.	26 lutego				K-120	HS-134	indywidualny	125,0 m	124,5 m	225,0 pkt	43,7 pkt	Severin Freund
3.	28 lutego						drużynowy	129,5 m	126,0 m	848,1 pkt (227,0 pkt)	24,5 pkt	Norwegia
4.	25 lutego	2017	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	indywidualny	96,5 m	99,0 m	262,5 pkt	8,3 pkt	Stefan Kraft
7.	2 marca				K-116	HS-130	indywidualny	127,5 m	124,5 m	264,8 pkt	14,5 pkt	Stefan Kraft
1.	4 marca						drużynowy	130,5 m	124,5 m	1104,2 pkt (288,8 pkt)	–
5.	23 lutego	2019	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	indywidualny	128,5 m	129,5 m	259,4 pkt	20,0 pkt	Markus Eisenbichler
4.	24 lutego						drużynowy	125,0 m	122,5 m	909,1 pkt (246,3 pkt)	78,4 pkt	Niemcy
2.	1 marca		Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	indywidualny	91,5 m	101,5 m	215,5 pkt	2,8 pkt	Dawid Kubacki
6.	2 marca						mikst	100,0 m	105,5 m	914,9 pkt (253,2 pkt)	97,3 pkt	Niemcy
22.	27 lutego	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-95	HS-106	indywidualny	96,0 m	96,0 m	236,0 pkt	32,8 pkt	Piotr Żyła
19.	5 marca				K-120	HS-137	indywidualny	120,0 m	129,5 m	230,0 pkt	46,5 pkt	Stefan Kraft
3.	6 marca						drużynowy	133,0 m	132,5 m	1031,2 pkt (255,8 pkt)	15,4 pkt	Niemcy
6.	25 lutego	2023	Planica	Bloudkova velikanka	K-95	HS-102	indywidualny	99,0 m	102,0 m	256,3 pkt	5,5 pkt	Piotr Żyła
8.	26 lutego						mikst	97,5 m	92,0 m	846,0 pkt (241,6 pkt)	171,2 pkt	Niemcy
4.	3 marca				K-125	HS-138	indywidualny	131,5 m	134,5 m	272,1 pkt	15,4 pkt	Timi Zajc
4.	4 marca						drużynowy	136,0 m	135,0 m	1129,1 pkt (284,1 pkt)	49,8 pkt	Słowenia

Analiza skoków pozwala zrozumieć nie tylko osiągnięcia Stocha, ale również znakomitość jego techniki i strategii na różnych skoczniach w ciągu lat.

Mistrzostwa świata w lotach

Indywidualnie

W tej sekcji przedstawiamy szczegółowy przegląd indywidualnych osiągnięć Kamil Stoch podczas mistrzostw świata w lotach. Poniższa tabela ilustruje jego wyniki na przestrzeni lat, ukazując postępy, jakie poczynił w tej wymagającej dyscyplinie sportu.

2006 Tauplitz/Bad Mitterndorf	–	35. pozycja
2008 Oberstdorf	–	34. pozycja
2010 Planica	–	16. pozycja
2012 Vikersund	–	10. pozycja
2014 Harrachov	–	5. pozycja
2016 Tauplitz/Bad Mitterndorf	–	nie zakwalifikował
2018 Oberstdorf	–	srebrny medal
2020 Planica	–	8. pozycja
2022 Vikersund	–	22. pozycja

Wyniki poszczególnych edycji odzwierciedlają nie tylko zmiany w jego formie, ale także okoliczności, które wpływały na przebieg zawodów.

Drużynowo

Rozważając osiągnięcia drużynowe, Kamil Stoch również wypada bardzo pozytywnie, co zostało udokumentowane w tabeli przedstawiającej wyniki polskiej drużyny skoczków. Widać, jak przyczynił się do wspólnego sukcesu zespołu w różnych latach.

2006 Tauplitz/Bad Mitterndorf	–	9. miejsce
2008 Oberstdorf	–	10. miejsce
2010 Planica	–	4. miejsce
2012 Vikersund	–	7. miejsce
2016 Tauplitz/Bad Mitterndorf	–	5. miejsce
2018 Oberstdorf	–	brązowy medal
2020 Planica	–	brązowy medal
2022 Vikersund	–	5. miejsce
2024 Tauplitz/Bad Mitterndorf	–	8. miejsce

Te osiągnięcia drużynowe są dowodem na jego umiejętności pracy w zespole oraz na silne wsparcie, jakie posiada jako zawodnik.

Starty K. Stocha na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Aby jeszcze dokładniej przyjrzeć się jego karierze, zestawiono dane z poszczególnych startów, z wyszczególnieniem osiągniętych wyników oraz zwycięzców. Tabela ta dostarcza informacji o każdym skoku oraz warunkach, w jakich były one realizowane. Znajdziemy tam również detale związane z punktacją oraz stratami.

Lp.	Data	Rok	Miasto	Obiekt	Punkt K	HS	Typ	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Ocena	Strata	Zwycięzca
35	13–14 stycznia	2006	Tauplitz/Bad Mitterndorf	Kulm	K-185	HS-203	indywidualnie	152,0 m	–	–	–	129,9 pkt	658,1 pkt	Roar Ljøkelsøy
9	15 stycznia						drużynowo	137,5 m		–		453,7 pkt (105,0 pkt)	1044,2 pkt	Norwegia
34	22–23 lutego	2008	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-185	HS-213	indywidualnie	174,0 m	–	–	–	158,3 pkt	695,1 pkt	G. Schlierenzauer
10	24 lutego						drużynowo	167,0 m		–		573,8 pkt (148,9 pkt)	979,5 pkt	Austria
16	19–20 marca	2010	Planica	Letalnica	K-185	HS-215	indywidualnie	186,5 m	207,5 m	203,5 m	218,0 m	770,0 pkt	165,8 pkt	Simon Ammann
4	21 marca						drużynowo	197,5 m		222,5 m		1452,5 pkt (402,8 pkt)	188,9 pkt	Austria
10	24–25 lutego	2012	Vikersund	Vikersundbakken	K-195	HS-225	indywidualnie	191,0 m	211,5 m	–	–	353,9 pkt	54,8 pkt	Robert Kranjec
7	26 lutego						drużynowo	208,0 m		196,5 m		1444,5 pkt (372,0 pkt)	203,9 pkt	Austria
5	14–15 marca	2014	Harrachov	Čerťák	K-185	HS-205	indywidualnie	186,0 m	190,0 m	–	–	363,8 pkt	27,2 pkt	Severin Freund
NQ	15–16 stycznia	2016	Tauplitz/Bad Mitterndorf	Kulm	K-200	HS-225	indywidualnie	134,5 m	–			90,3 pkt	NQ
5	17 stycznia						drużynowo	207,0 m		202,5 m		1211,9 pkt (345,5 pkt)	255,8 pkt	Norwegia
2	19–20 stycznia	2018	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-200	HS-235	indywidualnie	230,0 m	219,0 m	211,5 m	–	638,6 pkt	13,3 pkt	Daniel-André Tande
3	21 stycznia						drużynowo	209,5 m		204,0 m		1592,1 pkt (416,7 pkt)	70,1 pkt	Norwegia
8	11–12 grudnia	2020	Planica	Letalnica	K-200	HS-240	indywidualnie	213,0 m	229,0 m	223,0 m	222,5 m	808,5 pkt	68,7 pkt	Karl Geiger
3	13 grudnia						drużynowo	205,5 m		224,0 m		1665,5 pkt (410,7 pkt)	62,2 pkt	Norwegia
22	11-12 marca	2022	Vikersund	Vikersundbakken	K-200	HS-240	indywidualnie	206,5 m	196,0 m	223,5 m	175,5 m	679,6 pkt	174,6 pkt	Marius Lindvik
5	13 marca						drużynowo	194,0 m		221,5 m		1495,8 pkt (341,5 pkt)	215,7 pkt	Słowenia
8	28 stycznia	2024	Tauplitz/Bad Mitterndorf	Kulm	K-200	HS-235	drużynowo	211,0 m		210,0 m		1279,1 pkt (389,3 pkt)	336,3 pkt	Słowenia

Analizując te statystyki, można zrozumieć nie tylko techniczne aspekty skoków, ale również taktykę oraz strategię, która towarzyszyła Kamilowi Stochowi podczas jego występów na międzynarodowej scenie. Jego determinacja oraz umiejętności cieszą się uznaniem nie tylko w Polsce, ale i na całym świecie.

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

W kontekście występów Kamil Stoch na zawodach rangi mistrzostw świata juniorów należy podkreślić jego wyniki na przestrzeni lat. W tabeli poniżej przedstawione są szczegóły dotyczące jego osiągnięć na tych zawodach.

2001 Karpacz		41. pozycja
2003 Sollefteå		26. pozycja
2004 Stryn		16. pozycja
2005 Rovaniemi		8. pozycja

Drużynowo

W zawodach drużynowych Kamil Stoch również zdobywał liczne osiągnięcia, które znalazły odzwierciedlenie w poniższej tabeli, prezentującej wyniki drużyny oraz medale zdobyte przez reprezentację.

2001 Karpacz	—	8. miejsce
2003 Sollefteå	—	6. miejsce
2004 Stryn	—	srebrny medal
2005 Rovaniemi	—	srebrny medal

Starty K. Stocha na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Aby uzyskać bardziej szczegółowe informacje na temat startów Kamila Stocha, poniższa tabela przedstawia jego wyniki z kolejnych lat, uwzględniając daty, lokalizacje oraz rezultaty w różnych kategoriach zawodów.

Lp.	Data	Rok	Miejscowość	Nazwa skoczni	Punkt K	HS	Typ konkursu	Wynik 1	Wynik 2	Łączna nota	Różnica	Zwycięzca zawodów
8.	1 lutego	2001	Karpacz	Orlinek	K-85	–	zesp.	77,5 m	68,0 m	772,0 pkt (167,5 pkt)	120,0 pkt	Finlandia
41.	3 lutego						poj.	75,0 m	76,0 m	178,5 pkt	67,5 pkt	Veli-Matti Lindström
6.	6 lutego	2003	Sollefteå	Hallstabacken	K-107		zesp.	103,5 m	93,5 m	779,2 pkt (182,8 pkt)	166,0 pkt	Austria
26.	8 lutego						poj.	92,5 m	93,5 m	165,5 pkt	95,5 pkt	Thomas Morgenstern
2.	5 lutego	2004	Stryn	Bjørkelibakken	K-90		zesp.	87,0 m	92,5 m	904,5 pkt (225,5 pkt)	50,5 pkt	Austria
16.	7 lutego						poj.	89,0 m	87,5 m	219,5 pkt	54,0 pkt	Mateusz Rutkowski
2.	23 marca	2005	Rovaniemi	Ounasvaara	K-90	HS-100	zesp.	95,5 m	101,5 m	978,0 pkt (267,0 pkt)	4,0 pkt	Słowenia
8.	25 marca						poj.	95,0 m	96,0 m	232,5 pkt	19,5 pkt	Joonas Ikonen

Igrzyska europejskie

Indywidualnie

W kontekście indywidualnych startów Kamil Stoch doskonale zaprezentował swoje umiejętności. Jego osiągnięcia podczas rozgrywek są nie tylko świadectwem talentu, ale również zaangażowania w sport, który ma w Polsce długą tradycję.

Kraków/Zakopane 2023

22. pozycja (K-95), 29. pozycja (K-125)

Starty K. Stocha na igrzyskach europejskich – szczegółowo

Analizując wyniki zawodnika na igrzyskach europejskich, można zauważyć znaczące osiągnięcia, które świadczą o jego determinacji i umiejętnościach. Każdy start jest odzwierciedleniem jego ciężkiej pracy i poświęcenia.

Lp.	Data	Rok	Miasto	Obiekt	Punkt K	HS	Typ	Skok 1	Skok 2	Wynik	Straty	Zwycięzca
22	29 czerwca	2023	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	indywidualny	93,5 m	97,0 m	222,5 pkt	47,8 pkt	Daniel Tschofenig
29	1 lipca	2023	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	indywidualny	127,0 m	122,5 m	225,3 pkt	53,8 pkt	Dawid Kubacki

Olimpijski festiwal młodzieży Europy

Indywidualnie

Na olimpijskim festiwalu młodzieży Europy Kamil Stoch zadebiutował w 2003 roku w Planicy. W zawodach indywidualnych zajął 15. miejsce, co wtedy było dla niego cennym doświadczeniem w rywalizacji na międzynarodowej arenie.

Planica 2003

Miejsce 15

Drużynowo

W tej samej edycji festiwalu Kamil również brał udział w konkurencji drużynowej, gdzie jego zespół zakończył zmagania na 7. pozycji.

Planica 2003

–

7. pozycja

Starty K. Stocha na olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo

Warto przyjrzeć się szczegółowym rezultatom Kamila Stoch, które ilustrują jego osiągnięcia podczas tego wydarzenia. Skoki, jakie oddał, a także towarzysząca im punktacja, stanowią ważny krok w jego dalszej karierze.

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
15.	28 stycznia	2003	Planica	Srednija velikanka	K-90	indywidualny	87,0 m	92,0 m	223,0 pkt	44,0 pkt	Jon Aaraas
7.	29 stycznia					drużynowy	83,0 m	81,5 m	617,0 pkt (189,0 pkt)	154,5 pkt	Słowenia

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Rok	Pozycja
2005	11
2006	37
2007	12
2009	32
2010	2
2011	2
2012	25
2013	9
2014	16
2015	9
2016	3
2017	26
2018	4
2019	15
2020	2
2021	55
2022	3
2023	45
2024	63

W poniższym zestawieniu przedstawione zostały miejsca zajęte przez Kamila Stocha w klasyfikacji generalnej Letniego Grand Prix w kolejnych latach.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	3 października	2007	Oberhof	im. Hansa Rennera	K-120	HS-140	135,0 m	140,0 m	295,5 pkt	1.	–
2.	20 sierpnia	2010	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	132,5 m	129,5 m	269,3 pkt	2.	0,6 pkt	Adam Małysz
3.	21 sierpnia	2010	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	131,0 m	129,0 m	261,5 pkt	1.	–
4.	28 sierpnia	2010	Hakuba	Olimpijska	K-120	HS-131	127,0 m	131,5 m	269,1 pkt	3.	2,5 pkt	Daiki Itō
5.	29 sierpnia	2010	Hakuba	Olimpijska	K-120	HS-131	129,5 m	130,5 m	282,3 pkt	1.	–
6.	1 października	2010	Liberec	Ještěd	K-120	HS-134	123,0 m	125,0 m	259,8 pkt	3.	13,3 pkt	Adam Małysz
7.	3 października	2010	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	133,5 m	143,5 m	260,7 pkt	1.	–
8.	20 lipca	2011	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	100,0 m	103,5 m	258,2 pkt	3.	9,8 pkt	Thomas Morgenstern
9.	23 lipca	2011	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	127,0 m	123,5 m	251,3 pkt	3.	10,8 pkt	Thomas Morgenstern
10.	7 sierpnia	2011	Hinterzarten	Rothaus-Schanze	K-95	HS-108	107,5 m	103,5 m	257,9 pkt	2.	11,0 pkt	Thomas Morgenstern
11.	12 sierpnia	2011	Courchevel	Tremplin du Praz	K-120	HS-132	126,5 m	137,0 m	277,2 pkt	3.	6,6 pkt	Thomas Morgenstern
12.	14 sierpnia	2011	Einsiedeln	im. Andreasa Küttela	K-105	HS-117	118,0 m	–	137,0 pkt	1.	–
13.	3 października	2011	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	140,5 m	135,5 m	279,3 pkt	1.	–
14.	17 sierpnia	2013	Einsiedeln	im. Andreasa Küttela	K-105	HS-117	116,0 m	113,0 m	263,7 pkt	1.	–
15.	15 sierpnia	2014	Courchevel	Tremplin du Praz	K-120	HS-132	121,5 m	126,5 m	371,2 pkt	3.	4,3 pkt	Andreas Stjernen
16.	15 sierpnia	2015	Einsiedeln	im. Andreasa Küttela	K-105	HS-117	111,5 m	113,0 m	257,2 pkt	3.	3,6 pkt	Severin Freund
17.	16 lipca	2016	Courchevel	Tremplin du Praz	K-120	HS-132	128,5 m	128,0 m	270,1 pkt	2.	5,0 pkt	Maciej Kot
18.	6 sierpnia	2016	Einsiedeln	im. Andreasa Küttela	K-105	HS-117	112,5 m	117,5 m	273,0 pkt	2.	4,0 pkt	Maciej Kot
19.	2 października	2016	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	131,0 m	132,0 m	254,5 pkt	2.	28,8 pkt	Maciej Kot
20.	22 lipca	2018	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	132,0 m	126,5 m	280,6 pkt	1.	–
21.	28 lipca	2018	Hinterzarten	Rothaus-Schanze	K-95	HS-108	110,0 m	106,5 m	271,1 pkt	1.	–
22.	4 sierpnia	2018	Einsiedeln	im. Andreasa Küttela	K-105	HS-117	114,5 m	112,5 m	267,3 pkt	1.	–
23.	18 sierpnia	2019	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	137,5 m	132,5 m	250,8 pkt	1.	–
24.	22 sierpnia	2020	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	119,5 m	136,0 m	265,8 pkt	2.	9,8 pkt	Dawid Kubacki
25.	23 sierpnia	2020	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	125,5 m	128,0 m	265,6 pkt	2.	10,3 pkt	Dawid Kubacki
26.	23 lipca	2022	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	124,0 m	120,0 m	254,2 pkt	2.	7,1 pkt	Dawid Kubacki
27.	24 lipca	2022	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	132,5 m	126,5 m	256,6 pkt	1.	–

W tej tabeli można zobaczyć wyniki Kamila Stocha w konkursach indywidualnych, gdzie osiągnął najwyższe lokaty.

Miejsca na podium w konkursach drużynowych LGP chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skład	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	6 sierpnia	2011	Hinterzarten	Rothaus-Schanze	K-95	HS-108	druż.	101,0 m	103,0 m	995,8 pkt (261,5 pkt)	2.	25,5 pkt	Austria
2.	20 lipca	2012	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	druż.	122,5 m	–	477,9 pkt (115,9 pkt)	2.	1,2 pkt	Słowenia
3.	2 sierpnia	2013	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	druż.	129,5 m	136,0 m	1058,4 pkt (279,5 pkt)	1.	–
4.	25 lipca	2014	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	druż.	133,0 m	130,5 m	1061,5 pkt (281,2 pkt)	1.	–
5.	31 lipca	2015	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	druż.	126,0 m	129,5 m	1042,7 pkt (258,5 pkt)	1.	–
6.	7 sierpnia	2015	Hinterzarten	Rothaus-Schanze	K-95	HS-108	druż.	99,5 m	96,0 m	968,7 pkt (238,0 pkt)	2.	64,3 pkt	Niemcy
7.	14 lipca	2017	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	druż.	128,0 m	124,5 m	994,7 pkt (263,1 pkt)	1.	–
8.	21 lipca	2018	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	druż.	135,0 m	126,5 m	1073,3 pkt (273,0 pkt)	1.	–
9.	20 lipca	2019	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	druż.	128,5 m	134,5 m	1094,1 pkt (281,7 pkt)	1.	–
10.	17 sierpnia	2019	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	druż.	131,0 m	137,0 m	951,1 pkt (245,0 pkt)	2.	10,8 pkt	Japonia

Poniższe dane ukazują inicjatywy drużynowe Kamila Stocha w Letnim Grand Prix, z uwzględnieniem lokat na podium.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

Stan na koniec Letniego Grand Prix 2024 jasno pokazuje, jak Kamil Stoch zaprezentował się w konkursach indywidualnych. Zestawienie to odzwierciedla postęp i sukcesy jego kariery.

Źródło
2004
_	_	_	_	_	_	_	punkty
		q					0
2005
_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
	11	8	24	12	15	5	13	166
2006
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
45	35	16	22	21	8			q	q	66
2007
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
39	14	29	19	27				1	5	181
2009
_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
24	q	24	16	16	17			40	58
2010
_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
			2	1	3	1	3	1	500
2011
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
9	3	3	2	3	1				15	1	505
2012
_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
7							9	11	89
2013
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
8	5	4	1							50	227
2014
_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
26	5	3					10	36	136
2015
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
5	38	9	3			8	10			6	232
2016
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
2	10	9	2					13	2	315
2017
_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
31	10	14					26	7	85
2018
_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
1	1	1				12	5	22	376
2019
_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
19			1			13	25	138
2020
_	_	punkty
2	2	160
2021
_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
						18	21	23
2022
_	_	_	_	_	_	punkty
2	1			29		182
2023
_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
		20	8						43
2024
_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
		16							15
Legenda
1234-1011-30poniżej 30 dq – dyskwalifikacja q – dyskwalifikacja w kwalifikacjach q – zawodnik nie zakwalifikował się – – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

Podobnie jak w indywidualnych, również w drużynowych konkursach Kamil Stoch odnosił znaczące sukcesy. Wyniki te są kluczowe dla analizy jego osiągnięć w teamie.

Źródło
2006									_
									5
2007									_
									7
2009									_
									7
2011								_	_
								6	2
2012							_	_	_
							2	–	–
2013							_	_	_
							–	1	–
2014									_
									1
2015								_	_
								1	2
2016									_
									6
2017									_
									1
2018								_	_
								1	–
2019							_	_	_
							1	–	2
Legenda
1234-8poniżej 8  – brak startu

Turniej Czterech Narodów

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Rok	Pozycja
2006	26
2007	19
2009	21

W klasyfikacji generalnej Turnieju Czterech Narodów, Kamil Stoch zajął różne pozycje, które świadczą o jego stabilności na międzynarodowych arenach.

Lotos Poland Tour

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Rok	Lokalizacja
2011	3.

W letnich zmaganiach w Polsce, Kamil Stoch również wykazał się dobrymi rezultatami, co wpływa na jego renomę w kraju.

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2003/2004	109
2004/2005	38
2006/2007	57
2008/2009	75
2009/2010	68

W kolejnych latach Kamil Stoch zdobywał różne miejsca w klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego. Jego osiągnięcia wskazują na stopniowy rozwój i poprawę formy, co owocowało lepszymi wynikami w następnych sezonach.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	26 grudnia	2004	Sankt Moritz	Olympiaschanze	K-95	HS-100	89,5 m	94,0 m	210,5 pkt	3.	24,5 pkt	Dmitrij Wasiljew
2.	28 grudnia	2006	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	131,0 m	131,5 m	249,0 pkt	3.	4,9 pkt	Morten Solem
3.	27 lutego	2010	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	122,5 m	119,0 m	230,7 pkt	3.	24,7 pkt	Adam Małysz

Podczas swoich startów w Pucharze Kontynentalnym, Kamil Stoch wielokrotnie stawał na podium, co potwierdza jego ogromny talent i determinację. Każda z wymienionych dat i miejscowości ma istotne znaczenie w jego karierze skoczka.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło
Sezon 2000/2001
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
													q	q														q	68											0
Sezon 2002/2003
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
						40	66																														0
Sezon 2003/2004
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
			47	69	20																42				11
Sezon 2004/2005
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
15	35	50	67	24	32	3	13	42	62	21	13	12	19	17	22	23														198
Sezon 2006/2007
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
				10	3																				86
Sezon 2008/2009
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
						8	7																											68
Sezon 2009/2010
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
																				–	3				–	60
Legenda
1234-1011-30poniżej 30  q – zawodnik nie zakwalifikował się – – zawodnik nie wystartował dq – dyskwalifikacja

Dokumentacja jego występów w każdym konkursie pokazuje nie tylko miejsca, jakie zdobywał, ale także rozwój techniczny i możliwości bojowe na skoczniach. Te rezultaty wspierają jego reputację jako jednego z najlepszych skoczków narciarskich.

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Ważnym elementem oceny wyników Kamil Stoch w Letnim Pucharze Kontynentalnym są pozycje, jakie osiągał w poszczególnych latach. Poniższa tabela ilustruje jego miejsca w klasyfikacji generalnej w różnych sezonach.

Rok	Pozycja
2007	46.
2009	66.
2010	1.

Analizując wyniki, możemy zauważyć znaczący postęp skoczka, zwłaszcza w roku 2010, kiedy to zajął pierwsze miejsce.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

Następnie przyjrzymy się szczegółowym osiągnięciom Kamil Stoch w indywidualnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego. Tabela poniżej przedstawia wyniki jego startów, w tym daty oraz lokacje zawodów.

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1	2 lipca	2010	Kranj	Bauhenk	K-100	HS-109	105,5 m	108,5 m	256,7 pkt	2	1,0 pkt	Andreas Strolz
2	3 lipca	2010	Kranj	Bauhenk	K-100	HS-109	107,5 m	111,0 m	266,3 pkt	1	–
3	4 lipca	2010	Velenje	Grajski grič	K-85	HS-94	93,5 m	90,0 m	255,5 pkt	1	–
4	9 lipca	2010	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-125	HS-140	138,0 m	–	138,9 pkt	1	–
5	10 lipca	2010	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-125	HS-140	134,0 m	132,5 m	259,2 pkt	1	–
6	25 września	2010	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-125	HS-140	137,0 m	136,5 m	273,3 pkt	1	–
7	26 września	2010	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-95	HS-105	102,5 m	103,5 m	257,0 pkt	1	–

Warto podkreślić, że występy Stoch’a w 2010 roku były szczególnie udane, dzięki czemu znajdował się na podium w wielu zawodach.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Ostatnia tabela dostarcza szczegółowych informacji o wynikach Kamil Stoch w konkretnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego. Dzięki temu mamy pełny obraz jego osiągnięć na przestrzeni lat.

Źródło
2007
_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
							12	16	37
2009
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
19	22	32									21
2010
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
2	1	1	1	1							1	1			680
Legenda
1234-1011-30poniżej 30  – zawodnik nie wystartował

Mistrzostwa Polski

Kamil Stoch, jeden z najwybitniejszych skoczków narciarskich w historii, doskonale prezentuje się na krajowej scenie sportowej. W indywidualnych mistrzostwach Polski zdobył znaczną liczbę medali, w tym jedenaście złotych (osiem w zimie oraz dwa latem), dwanaście srebrnych (sześć zimą i sześć latem) oraz dziewięć brązowych (cztery w zimie i pięć latem).

W konkursach drużynowych Kamil Stoch również notuje sukcesy, zdobywając dwa złote medale (jeden podczas zimowych zmagań i jeden latem) oraz jeden brązowy medal w letnich mistrzostwach. To imponujące osiągnięcia, które świadczą o jego ogromnych umiejętnościach i determinacji.

Zimowe mistrzostwa Polski seniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
37.	27 lutego	2001	Szczyrk	Skalite	K-85	–	indywid.	62,5 m	–	63,0 pkt	182,5 pkt	Łukasz Kruczek
11.	27 marca	2002	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	–	indywid.	67,0 m	71,5 m	157,5 pkt	76,5 pkt	Adam Małysz
13.	26 grudnia	2002	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	–	indywid.	108,0 m	101,5 m	170,5 pkt	106,3 pkt	Adam Małysz
15.	2 marca	2003	Szczyrk	Skalite	K-85	–	indywid.	69,0 m	70,0 m	158,5 pkt	83,0 pkt	Adam Małysz
7.	23 marca	2003	Szczyrk	Skalite	K-85	–	druż.	?	?	491,0 pkt	196,5 pkt	WKS Zakopane
13.	26 grudnia	2003	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	–	indywid.	116,0 m	120,5 m	220,7 pkt	51,9 pkt	Adam Małysz
8.	28 stycznia	2004	Karpacz	Orlinek	K-85	–	druż.	86,0 m	87,5 m	755,5 pkt (240,0 pkt)	128,0 pkt	AZS Katowice
6.	29 stycznia	2004	Karpacz	Orlinek	K-85	–	indywid.	86,0 m	85,0 m	231,5 pkt	30,5 pkt	Adam Małysz
6.	31 stycznia	2004	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	–	indywid.	112,0 m	124,0 m	220,8 pkt	57,4 pkt	Adam Małysz
7.	25 stycznia	2005	Szczyrk	Skalite	K-85	HS-93	druż.	85,0 m	83,5 m	575,5 pkt	302,0 pkt	KS Wisła
3.	26 stycznia	2005	Szczyrk	Skalite	K-85	HS-93	indywid.	86,0 m	–	118,5 pkt	10,5 pkt	Adam Małysz
2.	8 lutego	2005	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywid.	113,5 m	120,5 m	220,7 pkt	40,3 pkt	Adam Małysz
3.	25 lutego	2006	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywid.	128,5 m	126,0 m	257,6 pkt	22,3 pkt	Robert Mateja
2.	26 lutego	2006	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	indywid.	88,5 m	87,5 m	242,0 pkt	7,5 pkt	Adam Małysz
4.	16 lutego	2007	Szczyrk	Skalite	K-85	HS-93	druż.	84,5 m	–	355,5 pkt (113,0 pkt)	64,5 pkt	KS Wisła Ustronianka
2.	17 lutego	2007	Szczyrk	Skalite	K-85	HS-93	indywid.	84,5 m	77,5 m	212,0 pkt	23,0 pkt	Adam Małysz
1.	26 grudnia	2007	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywid.	130,0 m	128,0 m	265,4 pkt	–
4.	18 marca	2008	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywid.	129,5 m	118 m	243 pkt	30,3 pkt	Adam Małysz
9.	19 marca	2008	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	druż.	86,0 m	–	375,0 pkt (117,5 pkt)	568,0 pkt	TS Wisła Zakopane
14.	20 marca	2008	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	indywid.	87,0 m	79,5 m	220,0 pkt	39,5 pkt	Adam Małysz
1.	14 lutego	2009	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywid.	113,0 m	132,0 m	231,4 pkt	–
10.	26 marca	2009	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	druż.	100,5 m	–	332,0 pkt (126,5 pkt)	641,5 pkt	KS Wisła Ustronianka
2.	26 grudnia	2009	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	indywid.	102,0 m	94,5 m	243,0 pkt	13,0 pkt	Adam Małysz
2.	26 grudnia	2010	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywid.	123,5 m	126,0 m	246,6 pkt	26,0 pkt	Adam Małysz
1.	19 lutego	2011	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	indywid.	101,5 m	101,5 m	258,5 pkt	–
1.	26 grudnia	2011	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywid.	123,5 m	136,0 m	289,2 pkt	–
1.	24 marca	2012	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	druż.	131,0 m	131,0 m	1059,5 pkt (273,6 pkt)	–	AZS Zakopane
1.	25 marca	2012	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywid.	135,0 m	133,0 m	285,9 pkt	–
4.	26 marca	2013	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	druż.	133,5 m	131,5 m	813,2 pkt (251,0 pkt)	174,3 pkt	AZS Zakopane
2.	27 marca	2013	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywid.	131,5 m	130,5 m	315,9 pkt	0,9 pkt	Maciej Kot
1.	24 marca	2015	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywid.	129,0 m	141,5 m	310,1 pkt	–
3.	22 marca	2016	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywid.	132,5 m	131,5 m	272,7 pkt	0,7 pkt	Maciej Kot
3.	26 grudnia	2017	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywid.	126,0 m	111,5 m	225,2 pkt	29,1 pkt	Stefan Hula
1.	26 grudnia	2018	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	indywid.	140,0 m	134,5 m	331,0 pkt	–
15.	22 grudnia	2020	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywid.	105,0 m	–	109,4 pkt.	46,9 pkt	Tomasz Pilch
1.	23 grudnia	2021	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	indywid.	133,5 m	137,5 m	313,3 pkt	–
1.	22 grudnia	2022	Wisła	Malinka	K-120	HS-134	indywid.	138 m	125,5 m	300,2 pkt	–

Letnie mistrzostwa Polski seniorów

Lp.	Data	Rok	Miejscowość	Obiekt	Punkt K	HS	Typ	Skok 1	Skok 2	Ocena	Strata	Triumfator
16.	15 października	2000	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	–	indywid.	72,0 m	72,0 m	173,0 pkt	65,0 pkt	Robert Mateja
23.	29 września	2002	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	–	indywid.	70,5 m	70,5 m	165,5 pkt	78,5 pkt	Marcin Bachleda
20.	21 września	2003	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	–	indywid.	71,0 m	78,0 m	180,0 pkt	67,5 pkt	Adam Małysz
17.	9 października	2004	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	–	indywid.	107,0 m	113,0 m	176,5 pkt	101,5 pkt	Adam Małysz
7.	10 października	2004	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	–	indywid.	88,5 m	83,5 m	210,0 pkt	44,0 pkt	Adam Małysz
7.	15 października	2005	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywid.	121,5 m	131,5 m	255,4 pkt	21,8 pkt	Adam Małysz
5.	16 października	2005	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	indywid.	81,0 m	91,5 m	234,5 pkt	23,5 pkt	Adam Małysz
6.	14 października	2006	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywid.	120,5 m	119,0 m	227,1 pkt	34,7 pkt	Adam Małysz
3.	15 października	2006	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	indywid.	86,0 m	87,0 m	236,0 pkt	24,0 pkt	Adam Małysz
3.	13 października	2007	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywid.	121,0 m	128,5 m	249,1 pkt	22,8 pkt	Adam Małysz
2.	14 października	2007	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	indywid.	85,0 m	87,5 m	236,5 pkt	16,5 pkt	Adam Małysz
3.	10 października	2009	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	indywid.	83,5 m	86,5 m	227,0 pkt	19,0 pkt	Adam Małysz
6.	11 października	2009	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywid.	120,0 m	125,0 m	238,5 pkt	26,2 pkt	Adam Małysz
2.	23 lipca	2010	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	indywid.	102,0 m	99,5 m	255,5 pkt	7,0 pkt	Adam Małysz
1.	24 lipca	2010	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	druż.	108,0 m	101,0 m	966,5 pkt (262,0 pkt)	–	AZS Zakopane
2.	25 lipca	2010	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywid.	125,5 m	131,0 m	262,2 pkt	15,9 pkt	Adam Małysz
1.	17 września	2011	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywid.	130,0 m	119,5 m	253,4 pkt	–
3.	2 września	2012	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywid.	122,5 m	120,0 m	234,0 pkt	21,7 pkt	Maciej Kot
4.	1 września	2013	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	indywid.	98,0 m	102,0 m	261,0 pkt	5,5 pkt	Dawid Kubacki
5.	8 września	2013	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywid.	128,5 m	122,0 m	249,4 pkt	14,4 pkt	Jan Ziobro
1.	19 lipca	2014	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywid.	134,5 m	135,0 m	279,6 pkt	–
3.	20 lipca	2014	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	druż.	136,0 m	133,0 m	903,2 pkt (287,7 pkt)	23,3 pkt	AZS Zakopane
2.	11 października	2014	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	indywid.	106,0 m	103,5 m	271,0 pkt	5,0 pkt	Piotr Żyła
4.	18 lipca	2015	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywid.	125,0 m	127,0 m	254,1 pkt	12,5 pkt	Dawid Kubacki
5.	9 października	2015	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-104	indywid.	99,0 m	103,0 m	256,5 pkt	12,0 pkt	Dawid Kubacki
2.	8 października	2016	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywid.	127,5 m	125,5 m	278,0 pkt	14,4 pkt	Maciej Kot
3.	27 października	2018	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	indywid.	130,0 m	134,5 m	305,6 pkt	15,0 pkt	Dawid Kubacki
4.	12 października	2019	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-104	druż.	100,5 m	–	445,1 pkt (146,1 pkt)	54,7 pkt	KS Eve-nement Zakopane
2.	12 października	2019	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-104	indywid.	97,5 m	101,0 m	263,9 pkt	2,5 pkt	Piotr Żyła
7.	28 października	2021	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	indywid.	100,0 m	101,5 m	262,7 pkt	16,5 pkt	Piotr Żyła
4.	29 października	2021	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	druż.	99,0 m	102,5 m	921,0 pkt (255,5 pkt)	70,0 pkt	KS Eve-nement Zakopane
7.	18 października	2022	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	indywid.	96,5 m	95,0 m	279,2 pkt	30,1 pkt	Dawid Kubacki
5.	19 października	2022	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	druż.	102,0 m	102,5 m	850,0 pkt (247,0 pkt)	97,1 pkt	Eve-nemt Zakopane
3.	21 października	2023	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-104	indywid.	101,0 m	100,5 m	280,8 pkt	16,8 pkt	Dawid Kubacki
4.	22 października	2023	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-104	druż.	93,0 m	97,0 m	944,3 pkt (289,7 pkt)	193,2 pkt	Eve-nemt Zakopane

Rekordy skoczni

W skrócie, osiągnięcia Kamila Stocha w skokach narciarskich zapisały się w historii tego sportu dzięki licznym rekordom, które zdobył na różnych skoczniach.

Data	Miejsce	Skocznia	Punkt K	HS	Odległość	Uwagi
25 lutego 2002	Zakopane	Mała Krokiew	K-65	HS-72	73,5 m	–
3 października 2007	Oberhof	Hans-Renner-Schanze	K-120	HS-140	140,0 m	Rekord letni.
14 lutego 2009	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	132,0 m	Rekord nieaktualny.
19 sierpnia 2010	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	134,5 m	Rekord letni, nieaktualny.
24 września 2010	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-125	HS-140	136,0 m	Rekord letni, nieoficjalny.
24 września 2010	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-125	HS-140	140,5 m	Rekord letni, nieoficjalny.
26 września 2010	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-95	HS-105	101,5 m	Rekord letni, nieoficjalny.
26 września 2010	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-95	HS-105	106,0 m	Rekord letni, nieoficjalny.
3 października 2010	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	143,5 m	Rekord letni.
12 sierpnia 2011	Courchevel	Tremplin du Praz	K-120	HS-132	137,0 m	Rekord letni.
26 grudnia 2011	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	136,0 m	Rekord nieaktualny.
2 sierpnia 2013	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	136,0 m	Rekord letni, nieaktualny.
15 lutego 2014	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-125	HS-140	139,0 m	Wyrównanie rekordu, nieaktualny.
25 lutego 2014	Falun	Lugnet	K-120	HS-134	129,5 m	Rekord nieaktualny.
26 lutego 2014	Falun	Lugnet	K-120	HS-134	134,5 m	Rekord nieaktualny.
25 stycznia 2015	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	140,0 m	Wyrównanie rekordu, nieaktualny.
24 marca 2015	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	141,5 m	Rekord nieoficjalny, nieaktualny.
18 grudnia 2016	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	143,5 m	Rekord nieaktualny.
14 lutego 2017	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-125	HS-140	142,0 m	Wyrównanie nieoficjalnego rekordu.
24 lutego 2017	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	103,5 m	–
25 marca 2017	Planica	Letalnica	K-200	HS-225	251,5 m	Rekord nieaktualny.
27 stycznia 2018	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	141,5 m	Rekord nieaktualny.
15 marca 2018	Trondheim	Granåsen	K-124	HS-140	146,0 m	–
26 stycznia 2019	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	148,5 m	–
18 grudnia 2020	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	146,0 m	Rekord nieoficjalny.

Trenerzy

W kontekście kariery Kamila Stocha, nie można pominąć istotnej roli, jaką odegrali jego trenerzy na przestrzeni lat. W skład zespołu szkoleniowego wchodzili zarówno trenerzy klubowi, jak i reprezentacyjni czy indywidualni, którzy systematycznie przyczyniali się do sukcesów zawodnika.

Trenerzy klubowi:

• lata 90. – Zbigniew Klimowski,
• 2000–2007 – Krzysztof Sobański (SMS),
• 2001–2009 – Stanisław Trebunia-Tutka,
• 2009–2012 – Kazimierz Długopolski,
• 2012–2014 – Edward Przybyła.

Trenerzy reprezentacyjni:

• sezon 2003/2004 – Heinz Kuttin (kadra B),
• 2004 – Stefan Horngacher,
• od 2004 – (kadra A) Heinz Kuttin, Łukasz Kruczek,
• od 12 kwietnia 2006 – (kadra A) Hannu Lepistö, Łukasz Kruczek,
• od 28 marca 2008 – (kadra A) Łukasz Kruczek, Zbigniew Klimowski,
• od 24 marca 2016 – (kadra A) Stefan Horngacher,
• od 24 marca 2019 – (kadra narodowa) Michal Doležal,
• od 5 kwietnia 2022 – (kadra A) – Thomas Thurnbichler.

Trenerzy indywidualni:

• od czerwca 2024 – Michal Doležal.

Każdy z tych trenerów wniósł coś cennego do rozwoju i osiągnięć Kamila Stocha, wpływając na jego umiejętności i strategię rywalizacji na najwyższym poziomie skoków narciarskich.

Inna działalność

Działalność sportowa

W latach 2013–2017, Kamil Stoch aktywnie uczestniczył w pracach Komisji Zawodniczej FIS przez dwie kadencje, co pokazuje jego zaangażowanie w rozwój skoków narciarskich na poziomie międzynarodowym. W jesieni 2014 roku zainicjował powstanie klubu narciarskiego KS Eve-nement Zakopane. Klub ten, poza sekcjami profesjonalych skoczków, prowadzi również profesjonalną szkółkę, mającą na celu odkrywanie i rozwijanie młodych talentów w narciarstwie. Prezesem klubu została jego żona, a na stanowisku trenera znalazł się Andrzej Zarycki. Stoch pełni również rolę ambasadora w programie „Lotos Szukamy Następców Mistrza” której celem jest inspiracja młodych sportowców.

Management, biznes i reklama

Od 2014 roku, menedżment kariery Kamila Stocha z powodzeniem prowadzi jego żona, Ewa Bilan-Stoch, która zainicjowała agencję marketingu sportowego Eve-nement. Przed tym okresem, reprezentacja Stocha była zarządzana przez agencję BMG-Sport. W trakcie swojej kariery, Kamil współpracował z wieloma znaczącymi markami, w tym z Sobiesław Zasada Automotive, marką odzieżową 4F, producentem materiałów budowlanych Isover Saint-Gobain, telefoniczną siecią Play, Grupą Atlas, Team Visa, renomowanym producentem zegarków Breitling, Grupą Lotos, Renault, a także producentami pokryć dachowych Blachotrapez i maszyn ogrodniczych Stiga. Jego współpraca z siecią sklepów Żabka oraz w 2023 roku z Allianz Polska podkreśla jego szerokie związki biznesowe w różnych sektorach.

Serial dokumentalny Kamil Stoch. Moja historia

W 2017 roku, stacja Eurosport miała przyjemność zrealizować serial dokumentalny noszący tytuł Kamil Stoch. Moja historia. Składa się on z pięciu 22-minutowych odcinków, które szczegółowo przedstawiają różne etapy kariery Kamila, a także kulisy przygotowań polskich skoczków do kolejnego sezonu. Poszczególne odcinki to:

• odc. 1 Powrót do korzeni,
• odc. 2 Praca u podstaw,
• odc. 3 Skoki narciarskie wczoraj i dziś,
• odc. 4 Kamil Stoch prywatnie,
• odc. 5 Z Wisły do Pjongczangu.

Galeria Kamiland

7 października 2021 roku, w Zakopanem miała miejsce inauguracja galerii trofeów i pamiątek Kamiland. Ta wyjątkowa wystawa obejmuje niemal pół tysiąca eksponatów, w tym fotografie, medale, puchary oraz dyplomy, a także interaktywne elementy, które przyciągają uwagę zwiedzających. Ekspozycja została podzielona na kilka pomieszczeń, w tym service room, Pokój klubowy, w którym zebrano trofea oraz zdjęcia zawodników klubu KS Eve-nement Zakopane, oraz pięć kolejnych pomieszczeń chronologicznie przedstawiających karierę Stocha:

• Pokój drewniany (dzieciństwo i kariera juniorska),
• Pokój diamentowy (początki dojrzałej kariery sportowej),
• Pokój teatralny (mistrzowski sezon 2013/2014),
• Pokój leśny (lata 2015–2017),
• Pokój kosmiczny (lata 2018–2020).

Działalność charytatywna i udział w kampaniach społecznych

Kamil Stoch aktywnie angażuje się w działania charytatywne. W grudniu 2013 roku przyjął tytuł honorowego ambasadora Fundacji „Sportowcy Dzieciom”, natomiast w listopadzie 2014 roku został ambasadorem charytatywnego projektu Szlachetnej Paczki. Współpracował również z Fundacją Anny Dymnej „Mimo Wszystko”. W 2020 roku dodał do swojego dorobku rolę ambasadora „Fundacji 4F Pomaga”, współpracując z innymi znanymi osobami, takimi jak Anną Lewandowską czy Mariuszem Czerkawskim. Ponadto, Stoch brał udział w kilku kampaniach społecznych, gdzie poruszano ważne tematy, takie jak:

• Stop zwolnieniom z WF (2015),
• Odblaskowi – siła bezpieczeństwa (2016),
• Lepiej bez smogu (2019),
• Bądź kumplem, nie dokuczaj (2020).

Odznaczenia i wyróżnienia

Na przestrzeni swojej kariery, Kamil Stoch został uhonorowany licznymi odznaczeniami, które potwierdzają jego znaczący wkład w polski sport. W 2014 roku otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, a następnie, w 2015 roku, zdobył Medal Holmenkollen. Jego zasługi nie pozostają niezauważone, co potwierdza przyznanie mu w 2017 roku Złotej Odznaki Honorowej Województwa Małopolskiego oraz Krzyża Oficerskiego Orderu Odrodzenia Polski w 2019 roku.

Rok 2019 przyniósł mu także Złoty medal „Za zasługi dla polskiego ruchu olimpijskiego”, a jego osiągnięcia sportowe zdobyły uznanie w wielu plebiscytach. W plebiscycie Dziennika Polskiego na Najpopularniejszego Sportowca Podhala zajmował miejsce na podium wielokrotnie, zdobywając 1. miejsce w latach 2005, 2006, 2007, 2008 i 2010, oraz 2. miejsce w 2009 roku.

Stoch triumfował również w plebiscycie Dziennika Polskiego Asy Małopolski, gdzie zajął 1. miejsce w 2013 roku, a dodatkowo zdobył nagrodę marszałka województwa małopolskiego – Małopolski As Sportu, przyznawaną w latach 2014, 2017 i 2018. Ponadto ostro rywalizował w różnych plebiscytach, plasując się w czołówce, gdzie m.in. zdobył 1. miejsce w plebiscycie „Przeglądu Sportowego” na najlepszego sportowca Polski w latach 2014 i 2017.

Kamil Stoch nie tylko odnosił sukcesy w kraju, ale również był uznawany na arenie międzynarodowej, zdobywając tytuł Najlepszego Sportowca Roku w plebiscycie Eurosport.Onet.pl w 2013 roku, oraz w plebiscycie FIS na zawodnika sezonu w 2014 roku. Wyróżnienia od znanych organizacji, takich jak Wiktory, gdzie zostawał Sportowcem Roku w 2013 i 2014, oraz honorowy tytuł Ambasadora Lotnictwa Polskiego nadający mu dodatkowego splendoru.

Wielu przyznaje mu zaszczytne tytuły, jak Małopolanin Roku 2014, a także wysokie lokaty w międzynarodowych rankingach, gdzie m.in. w ankiecie PAP zajmował 7. miejsce w 2014 roku oraz 10. miejsce w 2018 roku. Nie można pominąć również znakomitego wyróżnienia – Wielka Honorowa Nagroda Sportowa PKOL im. Piotra Nurowskiego, którą otrzymał jako Zawodnik Roku w 2014 i Zawodnik w 2018 roku.

Jego osiągnięcia są również dokumentowane w formie upamiętnień. W 2021 roku, na wniosek uznanych polskich astronomów Michała Kusiaka i Michała Żołnowskiego, planetoida trojańska 2593 zyskała jego imię. Dla jego fanów i dla popularyzacji sportu Kamil Stoch został również upamiętniony na okolicznościowych znaczkach pocztowych wydanych przez Pocztę Polską w latach 2014 i 2018.

Kamil Stoch, z tytułem Wybitnego Polaka przyznanym w 2018 roku, oraz honorowymi obywatelstwami m.in. Proszowic i Zakopanego, pozostaje na zawsze w pamięci jako wybitny sportowiec, którego osiągnięcia odbiły się szerokim echem nie tylko w Polsce, ale i na świecie.

---

Oceń: Kamil Stoch

---