Jerzy Woyna Orlewicz

Warto podkreślić, że Jerzy jest także absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej, co świadczy o jego wszechstronnych zainteresowaniach. Jego osiągnięcia sportowe zaczęły się na dobre już w 1959 roku, kiedy to wygrał slalom specjalny we Francji, pokonując jednego z najsłynniejszych narciarzy – Jeana-Claude'a Killy. Rok później udało mu się powtórzyć ten sukces, zyskując przewagę nad tym samym rywalem w slalomie, slalomie gigancie oraz dwuboju alpejskim.

Na arenie międzynarodowej Jerzy Woyna Orlewicz zdobył uznanie, plasując się na 24. miejscu w zjeździe, 41. w slalomie gigancie oraz 30. w slalomie specjalnym podczas olimpiady w 1964 roku. Przez lata swojej kariery zdobył łącznie 14 tytułów mistrza Polski, co dowodzi jego dominacji na rodzimym podwórku. Jego występ w Mistrzostwach Świata w 1966 roku w Portillo przyniósł mu 15. miejsce w kombinacji alpejskiej, co można uznać za jeden z najważniejszych momentów jego kariery.

Jerzy zakończył swoją karierę sportową w 1969 roku, po czym rozpoczął nowy rozdział jako trener w AZS Zakopane. Jego wkład w rozwój narciarstwa oraz aktywność społeczna dostrzegana była również poprzez pełnioną funkcję radnego miasta Zakopanego, gdzie mógł bezpośrednio wpływać na rozwój sportu i kultury w swoim regionie.