Stanisław Skupień

W latach trzydziestych XX wieku był jednym z czołowych biegaczy narciarskich w Polsce. W 1932 roku reprezentował nasz kraj na Igrzyskach Olimpijskich w Lake Placid, gdzie w biegu na dystansie 18 km zajął 31. miejsce, natomiast bieg na 50 km zakończył z powodu pechowego złamania kija. Jego kariera sportowa obejmowała również uczestnictwo w czterech mistrzostwach świata: Zakopane w 1929, Innsbruck w 1933, Wysokie Tatry w 1935 oraz ponownie Zakopane w 1939 roku.

W swoim dorobku miał cztery tytuły mistrza Polski w sztafecie 5 × 10 km, zdobyte w latach 1930, 1931, 1932 oraz 1932. Dodatkowo zdobył mistrzostwo w sztafecie 4 × 10 km w 1936 roku, wszystkie te osiągnięcia zdobył reprezentując barwy SN PTT Zakopane. Jego sportowa droga to także tytuły wicemistrza Polski: na 18 km w 1934 roku oraz w sztafetach 4 × 10 km w 1935 i 1949 roku.

Po zakończeniu kariery sportowej, w 1947 roku, Skupień objął stanowisko kierownika schroniska PTTK na Hali Kondratowej, sprawując tę funkcję przez ponad 30 lat. Również od 1949 roku był aktywnym ratownikiem w Tatrzańskim Ochotniczym Pogotowiu Ratunkowym (TOPR), co podkreśla jego zaangażowanie w bezpieczeństwo i pomoc innym.

Stanisław Skupień odszedł z tego świata, ale jego pamięć trwa, szczególnie w miejscu ostatniego spoczynku na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku, gdzie został pochowany (kw. P-II-17).