Józef Gąsienica

W 1967 roku Gąsienica osiągnął wiele sukcesów, zajmując 3. miejsce w prestiżowych zawodach w Reit im Winkl, a także plasując się na 6. miejscu w Le Brassus, 4. w Grenoble oraz 2. w Kirunie. Rok później skoncentrował się na kolejnych zmaganiach, zdobywając 3. miejsce w Le Brassus oraz 1. w Reit im Winkl. Na Igrzyskach Olimpijskich w Grenoble w 1968 roku w kombinacji norweskiej zajął 6. miejsce – w skokach uplasował się na 8. pozycji, a w biegu na 11. miejscu. Podczas biegu miał szansę na medal, jednak w dramatycznych okolicznościach złamał nartę.

Niestety, podczas tego nieszczęśliwego incydentu nie miał nikogo z Polaków w pobliżu, a kibicujący radzieccy biathloniści nie zgodzili się na pożyczenie narty. W efekcie, Gąsienica zmuszony był biec na nieodpowiednim sprzęcie, co kosztowało go medal olimpijski. To wyjątkowe zdarzenie zostało szeroko omówione w Polsce, ponieważ była to znacząca szansa na olimpijskie osiągnięcie.

Niecały miesiąc po Igrzyskach, Gąsienica odniósł jeszcze większy sukces, gdy wygrał zawody o Puchar Tatr w Szczyrbskim Plesie. Jego kariera kontynuowała się podczas Igrzysk Olimpijskich w Sapporo w 1972 roku, gdzie w kombinacji norweskiej zajął 31. miejsce, w skokach 34., a w biegu 21.

Warto podkreślić, że Józefa Gąsienicę nie należy mylić z innym utalentowanym dwuboistą klasycznym, który startował w tym samym okresie, Józefem Gąsienicą Danielem. Gąsienica był mistrzem Polski w kombinacji norweskiej w latach 1962 oraz 1971, a także mistrzem Polski w sztafecie 4 × 10 km w 1968 roku, zdobywając ponadto tytuł sześciokrotnego wicemistrza Polski.