Janusz Mieczysław Jarosz, znany także pod różnymi pseudonimami, takimi jak „Szermierz” i „Floret”, to postać, która pozostawiła trwały ślad w polskiej historii. Urodził się 13 września 1916 roku w malowniczym Zakopanem, a jego życie zakończyło się 20 listopada 1993 roku w Phoenix, w stanie Arizona.
Jarosz był nie tylko inżynierem rolnictwa, ale również aktywnym florecistą. Jego zaangażowanie w sport oraz praktyczna wiedza techniczna przyczyniły się do rozwoju jego kariery. W trakcie wojny pełnił służbę jako porucznik artylerii w Wojsku Polskim oraz w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie.
Nie można również zapomnieć o jego działalności w Armii Krajowej, gdzie jego definicja bohaterstwa i poświęcenia nabrała szczególnego znaczenia. Jarosz był cichociemnym, co oznacza, że przeszedł specjalne szkolenie do działań sabotażowych i dywersyjnych, co stanowiło dowód na jego odwagę w obliczu wyzwań, które przyszło mu stawić czoła.
Życiorys
Janusz Jarosz ukończył gimnazjum w Krakowie i w 1933 roku zdał maturę, a następnie, w 1939, zakończył studia na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego, zdobywając tytuł inżyniera rolnika. Wyróżniał się jako akademicki mistrz Polski w szermierce.
W obliczu wybuchu II wojny światowej, w wrześniu 1939 roku, mimo że nie został zmobilizowany, zgłosił się jako ochotnik do 10 Brygady Kawalerii Zmotoryzowanej. 18 września tego samego roku przekroczył granicę polsko-węgierską, gdzie został internowany.
W listopadzie 1939 roku dotarł do Francji, gdzie dołączył do 4 Warszawskiego pułku strzelców pieszych w 2 Dywizji Strzelców Pieszych. Następnie przeszedł szkolenie w Szkole Podchorążych Artylerii w Camp de Coëtquidan. Od czerwca 1940 roku kontynuował swoją służbę w Wielkiej Brytanii w ramach 1 pułku artylerii ciężkiej.
Po przeszkoleniu w zakresie działań dywersyjnych, został zaprzysiężony 26 października 1942 roku w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza. Jego zrzut przeprowadzono w nocy z 14 na 15 marca 1943 roku, w ramach operacji „Step”, którą kierował kpt. naw. Stanisław Król. Po lądowaniu trafił do Obszaru Białystok AK.
Jednak 29 kwietnia 1943 roku został aresztowany przez Kriminalpolizei na ul. 6 sierpnia w Warszawie. Jego los był ciężki, bowiem trafił do aresztu na Pawiaku, a później, w sierpniu 1943, został przewieziony do obozu Auschwitz-Birkenau; kolejnymi miejscami uwięzienia były obozy KL Dachau i KL Buchenwald.
W roku 1945 Janusz Jarosz przybył do Wielkiej Brytanii, gdzie ostatecznie się osiedlił. Z czasem przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie mieszkał aż do swojej śmierci. W nowym kraju pracował jako mechanik, sprzedawca oraz przedstawiciel producentów samochodów.
Awanse
Janusz Jarosz posiada bogaty życiorys, który obejmuje istotne awanse w wojskowej hierarchii.
- wszystko zaczęło się od awansu na podporucznika – 31 października 1942 roku, ze starszeństwem z dniem 1 grudnia 1942 roku,
- następnie, awans na porucznika miał miejsce 11 sierpnia 1946 roku, z datą starszeństwa z dniem 1 stycznia 1946 roku.
Życie rodzinne
Janusz Jarosz był potomkiem Jana Jarosza oraz Janiny Haczewskiej. Z rodziną łączył go bliski związek, jako że jego stryjem był Rajmund Jarosz. W 1947 roku, Janusz zdecydował się na małżeństwo z Ewą Dworakowską, która przyszła na świat w 1917 roku i zmarła w 1993 roku.
Para doczekała się czworga dzieci, które wniosły radość do ich życia rodzinnego. Wśród dzieci znalazły się: Margot Jarosz, znana później jako Schrap, Ewa Jarosz, Katrina Jarosz, która przyjęła nazwisko Franklin, oraz Piotr Jarosz.
Przypisy
- Janusz Jarosz w Bazie biogramów Biblioteki Jagiellońskiej. [dostęp 08.11.2013 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Tadeusz Schiele | Józef Galica (generał) | Jan Hyc | Adam Dedio | Andrzej Chramiec (pilot) | Roman Hula | Adam Bachleda-Curuś (wojskowy) | Ewa Prauss-Płoska | Stanisław Trzebunia | Jan Kubin (podpułkownik) | Andrzej Pawlikowski (ur. 1969) | Ludwik Berger | Władysław SzepelakOceń: Janusz Jarosz