Józef Hordyński

---

Życiorys

W młodzieńczych latach Józef Hordyński był aktywnie zaangażowany w narciarstwo, będąc członkiem Sekcji Narciarskiej Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego (SN PTT). Udało mu się zdobyć tytuł wicemistrza Polski juniorów w skokach narciarskich. Po ukończeniu szkoły średniej w 1937 roku, ochotniczo zgłosił się do wojska, gdzie trafił na Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy 24 Dywizji Piechoty w Jarosławiu i zakończył go w 1938 roku. Przez krótki czas studiował medycynę oraz wychowanie fizyczne w Krakowie.

Po rozpoczęciu II wojny światowej wziął udział w kampanii wrześniowej. Po dramatycznej ucieczce z niemieckiej niewoli, zaangażował się w działalność kurierów tatrzańskich, w tym w działania wspierające Stanisława Marusarza. Niestety, 14 maja 1940 roku został aresztowany i najpierw osadzony w więzieniu Palace w Zakopanem, a następnie przewieziony do zakładu karnego w Tarnowie. Już 14 czerwca, w ramach pierwszego transportu politycznych więźniów, dotarł do KL Auschwitz, gdzie otrzymał numer 347. W obozie pełnił funkcję pielęgniarza w rewirze, gdzie, jako część eksperymentów farmakologicznych, został zarażony tyfusem.

W listopadzie 1944 roku został ewakuowany do Oranienburga, następnie trafił do Sachsenhausen, gdzie pracował w zakładach lotniczych Heinkla. Na początku kwietnia 1945 roku również został ewakuowany, doczekując końca wojny w okolicach Schwerina. Z 728 więźniów wysłanych w pierwszym transporcie do KL Auschwitz, jedynie 239 przeżyło tę okropną wojnę.

Po zakończeniu wojny, Hordyński powrócił do Polski i zaangażował się w odbudowę Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Ukończył studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie, a przez ponad 25 lat pracował w wojskowej służbie zdrowia. Był również trenerem narciarstwa w wojskowych klubach, a także kierownikiem rehabilitacji i gimnastyki leczniczej w uzdrowisku w Lądku-Zdroju. W 1974 roku, w stopniu majora, przeszedł na emeryturę.

W 1998 roku stał się jednym z założycieli Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Rodzin Oświęcimskich, które zjednoczyło wielu byłych więźniów oraz ich rodziny, jak również pasjonatów historii obozu Auschwitz. Równocześnie angażował się w działania Komitetu Wznoszenia Kopca Pamięci i Pojednania w Oświęcimiu. Wraz z Wincentym Galicą współpracował w celu zachowania Muzeum Męczeństwa, które mieści się w podziemiach hotelu Palace. Ostatnie dni życia spędził w Krzeszowicach.

---

Oceń: Józef Hordyński

---