Andrzej Zarycki


Andrzej Stanisław Zarycki, urodzony 7 maja 1941 roku w malowniczym Zakopanem, jest znanym polskim kompozytorem, który zdobył uznanie w różnych dziedzinach muzycznych.

Jego twórczość obejmuje nie tylko muzykę rozrywkową, ale także bardziej złożone formy, takie jak muzyka symfoniczna, dramatyczna, filmowa oraz poezja śpiewana.

Życiorys

Andrzej Zarycki to wybitny artysta, który swoją edukację muzyczną rozpoczął na Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. Jego twórczość obejmuje nie tylko utwory solowe, ale również muzykę chóralną. W latach 1985–1997 pełnił funkcję kierownika muzycznego w Teatrze Lalki, Maski i Aktora Groteska w Krakowie, a od 1992 do 1997 roku w Teatrze Dramatycznym im. Jana Kochanowskiego w Opolu. Od 1995 roku jest pedagogiem w Państwowej Szkole Muzycznej II-go stopnia w Krakowie, gdzie dzieli się swoją pasją oraz wiedzą z młodymi adeptami sztuki muzycznej.

Zarycki odnosił liczne sukcesy na scenie muzycznej, zdobywając prestiżowe nagrody takie jak: Festiwal Piosenki Studenckiej w Krakowie w 1964 roku, XV Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu w 1977 roku oraz Opolskie Konfrontacje Teatralne w latach 1987–1989. Jego dorobek artystyczny obejmuje kompozycje do około 200 spektakli i przedstawień telewizyjnych, w tym takich jak „Gdy rozum nie śpi”, „Achmatowa”, „Burzliwe życie Lejzorka Rojtszwańca”, „Zielona Gęś”, „Ja, Maria Magdalena”, a także „Hymny Janowi Pawłowi II” oraz „Golgota Polska” z librettem Wacława Panka. W 2019 roku na zlecenie Krakowskiego Forum Kultury napisał musical „Hanka”, inspirowany operą Halka Stanisława Moniuszki, przekształcając XIX-wieczną opowieść na nowoczesny warszawski kontekst.

Rozpoczął współpracę z kabaretem „Piwnica pod Baranami” w 1966 roku, gdzie połączył swoje siły z Ewą Demarczyk, stając się twórcą wielu hitów piosenkarki, takich jak „Ballada o cudownych narodzinach Bolesława Krzywoustego”, „Skrzypek Hercowicz”, „Cyganka” czy „Na moście w Avignon”. Kompozycje Zaryckiego są wykonywane przez szereg artystów, w tym Beatę Paluch, Annę Szałapak, Katarzynę Groniec, Katarzynę Jamróz, Hannę Banaszak, Beatę Rybotycką oraz Janusza Radka.

Jego współpraca artystyczna obejmuje także utalentowanych reżyserów, takich jak Agnieszka Holland, Jan Machulski, Bogdan Hussakowski, a także Julian Dziedzina, Andrzej Rozhin oraz Wojciech Zeidler. Dzięki tym kolaboracjom, Zarycki znacząco wzbogacił polską kulturę muzyczną, zarówno w teatrze, jak i na estradzie.

Działalność charytatywna

Aktywność Andrzeja Zaryckiego na rzecz osób o ograniczonej sprawności rozpoczęła się w 2006 roku, kiedy to stworzył muzykę do przedstawienia Teatru Radwanek zatytułowanego „Calineczka”. W kolejnych latach jego talent artystyczny zaowocował kompozycjami do innych spektakli tego teatru, takich jak: „Kozucha Kłamczucha” (2007), „Rzepka” (2008), „Komar i Orkiestra” (2009) oraz „Święty Franciszek” (2010).

W 2007 roku Andrzej Zarycki zasiadł w jury koncertu zakończeniowego Festiwalu Zaczarowanej Piosenki im. Marka Grechuty, który miał miejsce na krakowskim Rynku Głównym. Festiwal ten dedykowany jest utalentowanym wokalistom z niepełnosprawnościami, a jego organizatorem jest Fundacja Anny Dymnej „Mimo Wszystko”. W trakcie tej ceremonii został uhonorowany prestiżową statuetką Przyjaciela Zaczarowanego Ptaszka jako wyraz uznania za swoje zaangażowanie.

Od 2009 roku jego działania koncentrują się na tworzeniu innowacyjnych aranżacji utworów, które z kolei są prezentowane przez laureatów i finalistów Festiwalu Zaczarowanej Piosenki podczas cyklicznych koncertów pod nazwą „Zaczarowane Radio Kraków”. Wydarzenia te odbywają się w Studiu im. Romany Bobrowskiej w małopolskiej rozgłośni radiowej. Zarycki pełni także rolę stałego kierownika muzycznego tego cyklu, co potwierdza jego zaangażowanie w rozwój artystyczny osób niepełnosprawnych.

Filmografia

Andrzej Zarycki, uznany twórca muzyczny, ma na swoim koncie wiele znaczących projektów filmowych, w których pełnił rolę kompozytora. Jego twórczość odzwierciedla szeroką gamę emocji oraz bogactwo narracji filmowej.

Oto niektóre z ważniejszych tytułów, w których można usłyszeć jego muzykę:

  • Zazdrość i medycyna (1973, muzyka),
  • Aktorzy prowincjonalni (1978, muzyka),
  • Cham (1979, muzyka),
  • Pobojowisko (1984, muzyka),
  • W cieniu nienawiści (1985, muzyka),
  • Ucieczka z miejsc ukochanych (1987, muzyka),
  • Jemioła (1988, muzyka),
  • Pole niczyje (1988, muzyka, dyrygent),
  • Dziewczyna z Mazur (1990, muzyka).

Jego wkład w filmową muzykę znacząco wzbogacił polską kinematografię, a zaangażowanie w projekty różnorodnych gatunków filmowych, jak również talent do tworzenia niezapomnianych melodii, sprawiają, że jest postacią wyjątkową w tej dziedzinie. Źródło: FilmPolski.pl

Muzyka teatralna

Andrzej Zarycki to uznany kompozytor i twórca muzyki teatralnej, którego osiągnięcia są cenione w polskim świecie sztuki. Jego prace obejmują wiele różnorodnych spektakli, które były prezentowane na różnych scenach teatralnych w Polsce.

Wśród jego najważniejszych dzieł można wyróżnić:

  • Punkt przecięcia, prezentowany w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku w 1968 roku,
  • Zdziczenie obyczajów pośmiertnych, który miał premierę w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi w 1982 roku,
  • Granica, wyemitowana przez Telewizję Kraków w 1984 roku,
  • Zwodziciel z Sewilli z Teatru „Bagatela” im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego z 1985 roku,
  • Burzliwe życie Lejzorka Rojtszwańca, także w Teatrze „Bagatela” im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego, z roku 1990,
  • Zielona gęś, która została zaprezentowana na PWST w Krakowie w 2003 roku,
  • Strumień, wystawiany w Lubuskim Teatrze im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze w 2006 roku,
  • Anna Karenina, wystawiana w Gliwickim Teatrze Muzycznym w 2007 roku,
  • Makbet, który zagrał Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie w 2010 roku,
  • Hanka, musical, który miał miejsce w Krakowskim Forum Kultury oraz w Krakowskiej Akademii Musicalu w 2019 roku.

Twórczość Zaryckiego jest bogata i różnorodna, co sprawia, że jest on znaczącą postacią w polskiej muzyce teatralnej.

Dyskografia

Dyskografia Andrzeja Zaryckiego to interesujący zbiór jego osiągnięć muzycznych. Wszystkie wydania przynoszą unikalne brzmienia i kompozycje.

Źródło: „Modny Kraków”
  • 2013 – Krajobraz rzeczy pięknych (Zaszafie.pl),
  • 2022 – Andrzej Zarycki. Muzyka teatralna i filmowa (KFK/DUX).

Wyróżnienia i nagrody

Andrzej Zarycki, uznawany za wybitnego twórcę i działacza kultury, otrzymał szereg prestiżowych wyróżnień, które odzwierciedlają jego wkład w rozwój sztuki i kultury w Polsce.

  • Nagroda Miasta Krakowa (1985),
  • Odznaka Zasłużony Działacz Kultury (1987),
  • Brązowy Krzyż Zasługi (1988),
  • Zasłużony Opolszczyźnie (1988),
  • Odznaka za Pracę Społeczną dla Miasta Krakowa (1988),
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (15 października 2004, postanowieniem prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego za wybitne zasługi dla kultury polskiej),
  • Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005),
  • Złoty Laur za Mistrzostwo w Sztuce (2006),
  • Statuetka Przyjaciel Zaczarowanego Ptaszka (2007),
  • Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2012),
  • Medal Świętego Brata Alberta (2013),
  • Brązowy medal Cracoviae Merenti (2012).

Te osiągnięcia podkreślają znaczenie jego pracy w sferze artystycznej oraz społecznej, a także jego zaangażowanie w kulturowy rozwój regionu.

Przypisy

  1. Do końca roku jeszcze trzy koncerty Krakowskiego Forum Kultury ku czci Stanisława Moniuszki [online], dzieje.pl [dostęp 08.03.2023 r.]
  2. Encyklopedia, Andrzej Zarycki [online], Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 08.03.2023 r.]
  3. Instytut GośćI.G. Media Instytut GośćI.G., Artystyczne medale [online], Instytut Gość Media, 22.06.2022 r. [dostęp 08.03.2023 r.]
  4. Medal Św. Brata Alberta / Fundacja Św. Brata Alberta [online], albert.krakow.pl [dostęp 01.09.2022 r.]
  5. Złota Gloria Artis dla Andrzeja Zaryckiego. mkidn.gov.pl, 29.05.2012 r. [dostęp 21.11.2012 r.]
  6. „Zaczarowane Radio Kraków” po raz 20-ty!, „Modny Kraków | Magazyn społeczno - kulturalny” [dostęp 06.05.2017 r.]
  7. Andrzej Zarycki. Teatr dla Was. [dostęp 13.08.2011 r.]
  8. „Golgota Polska” zrodzona w Krakowie. www.dziennikpolski24.pl, 02.04.2010 r. [dostęp 08.12.2011 r.]
  9. M.P. z 2005 r. nr 9, poz. 160.

Oceń: Andrzej Zarycki

Średnia ocena:4.61 Liczba ocen:16