Mieczysław Pawełko

---

Życiorys

W latach 1929–1932 Mieczysław Pawełko kształcił się w Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Następnie, w latach 1935–1938, zgłębiał tajniki rzeźby pod okiem prof. Tadeusza Breyera w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Na przestrzeni dwudziestolecia międzywojennego zdobywał doświadczenie zawodowe w dużych fabrykach ceramicznych, w tym w Chodzieży oraz Fabryce Fajansów we Włocławku, gdzie rozwijał swoje umiejętności w zakresie wzornictwa przemysłowego oraz eksperymentował w autorskiej wytwórni. Wspólnie z F. Kowarskim odniósł sukces w konkursie na monumentalną mozaikę ceramiczną, która została zrealizowana dla warszawskiego Dworca Głównego w latach 1938–1939. Przez cały ten czas angażował się w tworzenie zarówno ceramiki, jak i rzeźb.

Po drugiej wojnie światowej artysta osiedlił się we Wrocławiu, gdzie w latach 1948–1958 pracował jako profesor kontraktowy w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych. Tam pełnił rolę kierownika Katedry Rzeźby Ceramicznej na Wydziale Ceramiki i Szkła oraz prowadził Pracownię Projektowania Ceramiki Artystycznej i Przemysłowej. Funkcję rektora uczelni sprawował od 1950 do 1952.

Pawełko aktywnie uczestniczył w wielu wystawach, między innymi w: I Wystawie Grupy Ceramików w Warszawie (1938), Ogólnopolskiej Wystawie Ceramiki i Szkła Artystycznego we Wrocławiu (1954), Okręgowej Wystawie Rzeźby we Wrocławiu (1958) oraz I Wystawie Plastyki Ziem Nadodrzańskich (1959).

Artysta spoczywa na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu.

---

Oceń: Mieczysław Pawełko

---