Jerzy Darowski

Rodzicami Jerzego byli Tadeusz oraz Cecylia z Krzewskich. Swoją edukację rozpoczął w szkole powszechnej w Zakopanem, a w czasie okupacji niemieckiej kontynuował naukę w tajnych kompletach. Po wojnie uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego i Gimnazjum im. Oswalda Balzera, gdzie ukończył naukę, zdając maturę w 1949 roku. Następnie zapisał się na Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Jagiellońskiego, jednakże po ukończeniu studiów I stopnia zrezygnował z obowiązkowej praktyki pedagogicznej, co oznaczało przerwanie dalszej edukacji.

W latach 1953–1954 Darowski pracował w Domu Książki w Zakopanem, w dziale naukowym, a następnie kontynuował swoją karierę w bibliotekach Krakowa. Od 1956 roku związał się z Państwowym Instytutem Wydawniczym, gdzie był częścią zespołu redakcyjnego pod kierownictwem profesora Juliana Krzyżanowskiego. W tej roli uczestniczył w redagowaniu publikacji, takich jak „Mądrej głowie dość dwie słowie”. Równocześnie wznowił swoje przerwane studia, które realizował w trybie eksternistycznym.

W sierpniu 1957 roku rozpoczął pracę w Dziale Biblioteczno-Archiwalnym Muzeum Tatrzańskiego, którym kierował w latach 70. Tworzył oraz opracowywał zbiory biblioteczne i archiwalne Muzeum, a także przygotowywał redakcje wydawnictw oraz scenariusze wystaw zarówno stałych, jak i czasowych. Jego prace obejmowały także badania terenowe. Dzięki jego staraniom Muzeum pozyskało imponujące zbiory fotografii, które tworzą dziś archiwum ikonograficzne liczące kilka dziesiąt tysięcy pozycji, dokumentujących przemiany kulturowe wsi podhalańskich.

Jerzy Darowski był także autorem wielu publikacji, w tym haseł do „Słownika folkloru polskiego” (1965), współautorem „Nowej księgi przysłów i wyrażeń przysłowiowych polskich” (1969), a także autorem różnorodnych informatorów i przewodników muzealnych. Jego artykuły ukazywały się w renomowanych czasopismach takich jak „Wierchy”, „Rocznik Podhalański”, „Polska Sztuka Ludowa” oraz „Fotografia”. Po przejściu na emeryturę w styczniu 1998 roku, Jerzy Darowski pozostawił po sobie znaczną spuściznę w dziedzinie kultury i folkloru.

Odszedł 20 maja 2004 roku, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu parafialnym przy ulicy Nowotarskiej w Zakopanem.