Łukasz Czuma

---

Życiorys

Łukasz Czuma był aktywnym działaczem, który zaangażował się w niepodległościową oraz antykomunistyczną organizację znaną jako Ruch. Ponadto uczestniczył w Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela. Jego życie w latach 1958–1990 było pod ścisłą obserwacją Służby Bezpieczeństwa, gdzie figurował pod kryptonimem „Żebrak”. Obserwacja ta była częścią operacji „Ciemnogród” związanej z KUL, operacji „Omega” odnoszącej się do Ruchu oraz „Omega II” związanej z ROPCiO. W latach 1970–1971 przebywał w Centralnym Więzieniu MSW w Warszawie, gdzie był podejrzewany o przynależność do Ruchu. Po zwolnieniu doświadczał różnorodnych form szykan, w tym „zatrzymań” oraz problemów z uzyskaniem paszportu.

W karierze politycznej Czuma próbował kandydować do Sejmu. Jego wysiłki w tym zakresie nie przyniosły sukcesu. Uczestniczył w wyborach parlamentarnych w 1991 roku z ramienia list Chrześcijańskiej Demokracji, a także w wyborach w 2001 roku, tym razem z listy Prawa i Sprawiedliwości.

W 2007 roku, 16 marca, został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego za jego wyjątkowe zasługi na rzecz wprowadzenia zmian demokratycznych w Polsce. Kiedyś w 1996 roku otrzymał też Złoty Krzyż Zasługi. W 2024 roku z kolei odznaczono go pośmiertnie Krzyżem Wolności i Solidarności.

Życie prywatne

Był synem Ignacego Czumy oraz bratankiem Waleriana Czumy. W jego rodzinie znajdowali się także bracia: Andrzej, Benedykt, Hubert oraz Jerzy Czumowie.

Kariera naukowa

Łukasz Czuma to wybitna postać w polskiej nauce, która swoją karierę naukową związała z wieloma instytucjami edukacyjnymi. Jego droga do sukcesu jest przepełniona znaczącymi osiągnięciami oraz ważnymi stanowiskami. Wśród tych instytucji można wymienić:

1958	uzyskanie magisterium w KUL u doc. dr hab. Hanny Waśkiewicz na podstawie pracy zatytułowanej „Rola prawa w dziejach ludzkości” według Władimira Siergiejewicza Sołowiewa
1962	zdobycie doktoratu w KUL pod kierunkiem prof. dr hab. Czesława Strzeszewskiego na podstawie pracy „Inwestycje jako czynnik wzrostu gospodarczego” w odniesieniu do koncepcji Walta Whitmana Rostowa, Williama Arthura Lewisa oraz Daniela Hamberga
1972	habilitacja w KUL na podstawie rozprawy „Francois Perroux teoria wzrostu zharmonizowanego a rozwój gospodarczy południowych Włoch (Mezzogiorno)”
1981	zatwierdzenie habilitacji przez władze PRL
1992	uzyskanie tytułu profesora nadzwyczajnego w KUL
2000	otrzymanie tytułu profesora nauk ekonomicznych
2006	awans na stanowisko profesora zwyczajnego w KUL

W ciągu swojej kariery naukowej, Czuma pracował m.in. w:

• Wyższej Szkole Służby Społecznej im. ks. Franciszka Blachnickiego w Suwałkach,
• Wyższej Szkole Zarządzania i Przedsiębiorczości im. Bogdana Jańskiego w Łomży,
• Państwowej Wyższej Szkole Techniczno-Ekonomicznej im. ks. Bronisława Markiewicza w Jarosławiu, gdzie pełnił rolę prorektora,
• Wyższej Szkole Menedżerskiej w Legnicy oraz
• Wydziale Zamiejscowym w Tarnowie Wyższej Szkoły Biznesu – National Louis University.

Jego dorobek naukowy oraz zaangażowanie w rozwój edukacji są nieocenione i pozostają inspirującym przykładem dla przyszłych pokoleń.

Książki

Łukasz Czuma jest autorem wielu ważnych publikacji w obszarze ekonomii. Jego prace dotyczą różnorodnych aspektów tej dziedziny, w tym teorii wzrostu oraz przemian gospodarczych. Poniżej przedstawiamy listę jego najbardziej znaczących książek:

• Łukasz Czuma: François Perroux’ teoria wzrostu zharmonizowanego a rozwój gospodarczy południowych Włoch. Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL, 1973, s. 144,
• Niemarksistowska teoria ekonomii (1989),
• Zmiany gospodarcze w Polsce XX wieku (1990),
• Wprowadzenie do ekonomii (1992),
• Katolicka nauka społeczna (1993),
• Łukasz Czuma, Antoni Jarosz: Doktryny ekonomiczne. Rzeszów: Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, 1998, s. 168, ISBN 83-7199-000-6,
• Historia myśli ekonomicznej (2005),
• Łukasz Czuma: Ekonomia między socjalizmem a liberalizmem. Lublin: Info Studio s.c., 2007, s. 249, ISBN 978-83-925219-0-7.

---

Oceń: Łukasz Czuma

---