Wojciech Ślimak

Inne

Wojciech Ślimak, urodzony w okolicach 1838-1840 roku w Zakopanem, a zmarły we wrześniu 1896 roku w tym samym mieście, był nie tylko niezłomnym góralem, ale także wybitnym przewodnikiem tatrzańskim oraz kościelnym w lokalnej wspólnocie. W okresie od 1860 do 1890 roku zaliczał się do elity przewodników tatrzańskich, co potwierdza jego zdobycie uprawnień klasy II w 1875 roku oraz klasy I w 1886 roku.

Wojciech Ślimak był stałym towarzyszem wypraw ks. Józefa Stolarczyka, a jego zasługi w zakresie przewodnictwa były szczególnie zauważalne w parafii zakopiańskiej, gdzie pełnił rolę kościelnego. Jego umiejętności były represjonowane przez liczne wyjazdy w Tatry, gdzie często prowadził znanego lekarza i taternika Tytusa Chałubińskiego.

Podczas wielu wycieczek, w których uczestniczył z Chałubińskim, Wojciech Ślimak nie ograniczał się jedynie do przewodnictwa; wykazywał się także umiejętnością gotowania oraz strzyżenia włosów, co czyniło go człowiekiem wszechstronnie uzdolnionym. Jego życie i działalność są doskonałym przykładem pasji i zaangażowania w eksplorację gór, a wspomina się o nim jako o postaci niezwykłej, zasługującej na pamięć i uznanie.

Osiągnięcia wspinaczkowe

W całej swojej karierze wspinaczkowej, Wojciech Ślimak zdobył wiele istotnych osiągnięć, które na stałe wpisały się w historię polskiego alpinizmu. Do jego najważniejszych dokonań należą:

  • jedno z pierwszych wejść na Lodowy Szczyt w 1867 roku, które zrealizował w towarzystwie ks. Stolarczyka,
  • pierwsze zejście z Rysów do Morskiego Oka, miało miejsce około 1865 roku, dokonane również ze Stolarczykiem,
  • pierwsze wejście na Baranie Rogi w 1867 roku, znów w zespole ze Stolarczykiem,
  • próba pierwszego polskiego wejścia na Gerlach w 1874 roku, z zespołem składającym się z ks. Stolarczyka, Wojciecha Gąsienicy Kościelnego, Wojciecha Roja oraz Szymona Tatar,
  • jedno z pierwszych polskich wejść na Gerlach w 1875 roku, które miało miejsce w towarzystwie Chałubińskiego i Walerego Eljasza oraz innych wspinaczy.

Przypisy

  1. a b c Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004 r., s. 1204–1205. ISBN 83-7104-009-1.
  2. Bolesław Chwaściński: Z dziejów taternictwa. O górach i ludziach. Warszawa: Sport i Turystyka, 1988 r., s. 37, 58. ISBN 83-217-2463-9.

Oceń: Wojciech Ślimak

★★★★★
Średnia ocena:4.58 Liczba ocen:8