Józef Tatar


Józef Tatar, urodzony 9 marca 1863 roku w malowniczym Zakopanem, a zmarły 31 sierpnia 1944 roku w tym samym miejscu, pozostaje jednym z istotnych przedstawicieli góralskiej kultury. Był przewodnikiem tatrzańskim, gajowym oraz góralem, a w rodzinie nosił zaszczytne tytuły brata Szymona Tatara młodszego oraz bratanek Szymona Tatara starszego.

W swojej karierze zawodowej odznaczał się dużym zaangażowaniem i zdobył uprawnienia przewodnika II klasy już w 1891 roku, a następnie podniósł swoje kwalifikacje do I klasy w 1900 roku. Poświęcił się aktywnej pracy przewodnika aż do co najmniej 1922 roku, oferując miłośnikom Tatr swoje doświadczenie i wiedzę o tych niezwykle wymagających i malowniczych terenach.

Od 1893 roku, Józef Tatar miał zaszczyt towarzyszyć w licznych wyprawach m.in. Januszowi Chmielowskiemu, często w towarzystwie Klimka Bachledy. Jego umiejętności przewodnickie były nieocenione, a jego gotowość do działań ratunkowych dowodziła, że chociaż nie był formalnym członkiem TOPR, jego zaangażowanie w bezpieczeństwo turystów miało duże znaczenie.

Józef Tatar pozostaje świadectwem połączenia góralskiej tradycji z nowoczesnym podejściem do przewodnictwa górskiego, co czyni go znaczącą postacią w historii Tatr.

Osiągnięcia wspinaczkowe

Józef Tatar jest osobą, której osiągnięcia wspinaczkowe nie przeszły bez echa w historii taternictwa. W ciągu swojej kariery dokonał wielu niezwykłych wyczynów, które na stałe wpisały się w karty wspinaczkowej tradycji. Poniżej przedstawiamy kluczowe osiągnięcia.

  • pierwsze wejście od zachodu na Przełęcz koło Drąga (1897),
  • pierwsze wejście na Poślednią Turnię (1898),
  • pierwsze wejście od wschodu na Przełęcz Stolarczyka (1898),
  • pierwsze polskie wejście Drogą Jordána na Łomnicę (1901, z turystami).

Oceń: Józef Tatar

Średnia ocena:4.64 Liczba ocen:8